Witlofproductie Quebec
Meerdere Franse witloftelers vertrokken in deze jaren naar Canada om hier hun bedrijf voort te zetten. Vaak stuitten zij echter op moeilijke klimaat- en agronomische omstandigheden. Eén van deze hen is Jean-Michel Schryve. Vandaag de dag heeft zijn bedrijf -inmiddels overgenomen door zijn zoon Philippe- ongeveer 75% van de Quebecse markt in handen. Het bedrijf, dat een dertigtal werknemers in dienst heeft, produceert jaarlijks ruim 2.000 ton witlof. Inmiddels heeft het bedrijf zijn productie uitgebreid met de teelt van biologische witlof en een rode variëteit. Deze is echter tweemaal zo duur, vanwege de hoge kosten van het zaad en de geringe opbrengst.
Twee jaar geleden bracht Philippe het merk Diva op de markt. Op de verpakking van dit merk staan recepten, om zo de consument kennis te laten maken met andere manieren van consumptie. In Quebec wordt de witlof namelijk met name met kerst gegeten en in 95% van de gevallen geconsumeerd als salade. In Europa, waar de vraag naar witlof juist afneemt richting de feestdagen, wordt 75% van de witlof gekookt, maar daalt de consumptie als gevolg van de concurrentie met andere kleine bladvariëteiten.
De witlof werd halverwege de 19e eeuw in Brussel ontdekt. Daarom wordt de witlof ook wel Brussels loof genoemd. De witte groente kan vrijwel het hele jaar door geproduceerd worden. In de maand mei wordt zaad van een speciale variëteit van de cichorei gezaaid en vervolgens worden de wortels ervan begin de herfst geoogst. Vervolgens worden deze 15 dagen tot 10 maanden gekoeld bewaard. Na het schoonmaken van de wortels worden deze in een donkere ruimte geplaatst om te laten kiemen. Na 20 tot 25 dagen kan vervolgens de witlof geconsumeerd worden. De ietwat bittere groente blijft gevoelig voor licht: dit maakt de blaadjes groen en geeft een meer bittere smaak.
