Duitsland - Valse meeldauw (Bremia lactucae) leidt binnen de biologische slateelt regelmatig tot oogstverliezen. Wetenschappers van het Julius Kühn Instituut deden daarom in een vierjarig onderzoeksproject onderzoek naar alternatieve reguleringsmogelijkheden, zo deelt de Duitse 'Bundesanstalt für Landwirtschaft und Ernährung' (BLE) mee.
Met de beschikbare meeldauwresistente soorten kan de ziekteverwekker niet langdurig onder controle gehouden worden. De oorzaak hiervan is dat de ziekteverwekker extreem veel verschillende rassen vormt, die bestaande resistenties steeds weer doorbreken. In het door de BLE gecoördineerde onderzoeksproject onderzochten de wetenschappers in samenwerking met de vereniging 'Kultursaat e.V.' vooral het weerstandsvermogen van zogenaamde veldresistente soorten en lijnen.
In tegenstelling tot de gebruikelijk rasspecifieke resistenties van bestaande soorten heeft een veldresistentie het voordeel dat deze onafhankelijk van het meeldauwras tegen een infectie beschermt en daarom breder werkt. Bij de tests boden de onderzochte veldresistente lijnen bij zwakke en middelmatige aantastingsdruk voldoende bescherming tegen ziekteverwekkers. Dit was vooral bij de slasoorten Batavia en ijsbergsla het geval. Veldresistente kropsla-lijnen bleken iets vatbaarder. Bij sterke aantasting was het weerstandsvermogen door de veldresistentie echter bij geen een van de drie slasoorten toereikend.
