Het is Europese paddenstoelenverzamelaars de laatste decennia opgevallen dat steeds meer paddenstoelen als paddenstoelen uit de grond schieten. Ook onderzoekers zien het in hun balansen, bijvoorbeeld in de 'database van Oostenrijkse paddenstoelen' van de Oostenrijkse Mycologische Vereniging. „De trend is erg duidelijk", zegt Irmgard Krisai-Greilhuber, die samen met Wolfgang Dämon de database beheert: „Alle paddenstoelen komen vroeger op en het seizoen strekt zich langer uit."
Men kan de paddenstoelen indelen in verschillende groepen. Zo zijn champignons en parasolzwammen saprotrofe paddenstoelen, die zich voeden met organisch materiaal, bijvoorbeeld afgevallen bladeren. Dooierzwammen en eekhoorntjesbrood zijn daarentegen mycorrhizapaddenstoelen. Deze soorten leven symbiotisch met de wortels van bomen of struiken. Ze vergroten het oppervlak van de wortels, waardoor deze meer water en voedingsstoffen op kunnen nemen. De bomen en planten voorzien de paddenstoelen op hun beurt met producten van fotosynthese.
Het feit dat paddenstoelen beter en langer groeien, is te danken aan het feit dat het seizoen langer is geworden door de mondiale opwarming. Dat toonden Krisai-Greilhuber en Dämon aan toen zij deel uitmaakten van een Europees team dat de ontwikkeling van paddenstoelen van 1970 tot 2007 in Oostenrijk, Zwitserland, Scandinavië en Engeland geanalyseerd heeft. Het beeld is overal hetzelfde, ook bij de saprotrofen: er zijn meer paddenstoelen en ze bestaan langer, vooral in Engeland. Hier komt namelijk zelden en later de eerste vorst, als deze überhaupt al komt.
