Kees de Jong, fanatieke volger van de wielersport, heeft hij geen moeite een aantal opvallende parallellen te vinden. Een paar weken na het WK wielrennen in Zwitserland, brengt Leo van Vliet een bezoek aan Rijk Zwaan in De Lier. De tuinbouwsector is hem niet vreemd en de Westlander kan het dan ook helemaal vinden in de stelling van Kees, dat het runnen van een tuinbouwbedrijf meer en meer topsport wordt. Zeker voor komkommertelers, die constant op hun tenen lopen en heel snel op veranderende omstandigheden moeten inspelen.
| Leo van Vliet Leo van Vliet (1955) werd geboren in Honselersdijk, waar hij als kleine jongen nog tomaten plukte. De talentvolle wielrenner werd in 1978 prof en won in zijn carrière onder meer een etappe in de Tour de France. Na zijn actieve wielercarrière stapte hij in het bedrijf van zijn vader, Van Vliet Transport in Wateringen. Inmiddels is hij bondscoach van de Nederlandse wielerploeg en organisator van diverse wielerevenementen, waaronder de Amstel Gold Race. |
Leo: "Dat is ook precies wat wielrennen één van de zwaarste sporten maakt. Je kunt niet net als bij voetbal even van het veld afstappen. Als je aan de voet van een berg bent aangekomen, móet je ook naar boven. En dan heb je nog types die met harde tegenwind altijd voorop rijden. Dat soort mannen kon ik ook goed gebruiken bij het WK van dit jaar. Daar heb ik renners voor geselecteerd die het best bij het betreffende parcours pasten."
Kees: "Zo werkt de rassenkeuze eigenlijk ook. Komkommertelers maken een planning, en houden daarbij rekening met de lokale omstandigheden en de tijd van het jaar. Zo beginnen ze het jaar bijvoorbeeld met Proloog RZ, een ras dat het vooral goed doet in een periode dat de dagen langer worden."
Leo: "Goh, werkt dat zo! Dus zo deel je het hele seizoen van tevoren al in?”
Kees: "Ja. Maar je past je planning onderweg ook wel eens aan. Bijvoorbeeld als de prijzen daar aanleiding voor geven, of als je in het komkommerbontvirus loopt."
Leo: “Dan is je seizoen dus naar de knoppen. Dat kun je met wielrennen ook hebben, bijvoorbeeld bij vormverlies of blessures. Maar toch zijn er altijd een paar superbetrouwbare renners, die verliezen wel eens terrein, maar zakken nooit helemaal weg. Zo had Robert Gesink dit jaar een zware valpartij in de Ronde van
Spanje. Hij ging toen even door een zware periode maar is ook toen nooit weggereden, dankzij zijn kwaliteiten én zijn karakter. Dat zit bij zo iemand in de genen."
Kees: "Dat is nou exact waar we in de veredeling van komkommerrassen ook naar streven! Proloog is bijvoorbeeld zo’n ras dat altijd een ruime voldoende haalt."
Rustmomenten
Halverwege het gesprek stappen Kees en Leo even samen op de fiets. Beide halennog regelmatig hun ontspanning uit deze liefhebberij, tussen de drukke werkzaamheden door. Andersom is het ook belangrijk dat wielrenners hun rustmomenten hebben, vindt Leo. Je kunt immers niet 365 dagen per jaar voluit gaan. Zowel binnen een seizoen, als binnen een wedstrijd is het een kwestie van krachten verdelen, nét als in de komkommerteelt.
Leo: "Het pieken op de juiste momenten wordt steeds belangrijker, waarbij het de kunst is om geduld op te brengen. Als je aan het begin van een bergetappe goede benen hebt, gaat het soms tegen je natuur in om je in te houden, en niet met elke ontsnapping mee te gaan. Maar dat is wel nodig om je krachten te sparen.
Kees: "Zo is het ook met komkommertelers. Die probeer ik vaak af te remmen, bijvoorbeeld als de prijzen goed zijn. Dan is het belangrijk aan de plantbelasting te blijven denken, om aan het eind van het seizoen niet in de problemen te komen."
Leo: "Tja, daar ken ik ook genoeg voorbeelden van. Renners die in de eerste tourweek misschien een etappe winnen, maar vlak voor het einde wel moeten afstappen."
Kees: "Het is natuurlijk ook belangrijk om voldoende energie binnen te krijgen!"
Leo: "Meten is weten, dus dat wordt bij wielrenners allemaal heel nauwkeurig bijgehouden. Maar het verschil tussen goed en top blijft toch ongrijpbaar. Of het nu gaat om een wielrenner, een komkommerplant of een Formule 1-wagen. Ik denk dat het er altijd om gaat zo goed mogelijk je krachten te doseren en alles waar je invloed op hebt nauwkeurig te finetunen. Het gaat om de details, maar ik denk wel dat de tuinder uiteindelijk het verschil maakt."
Blijven geloven
Ten slotte wordt nog even een kijkje genomen in het gewas. In een van de veredelingskassen van Rijk Zwaan, toont Leo zich zeer geïnteresseerd in de activiteiten van de veredelaar en de situatie in de Nederlandse tuinbouw.Als Westlander weet hij maar al te goed dat die op het moment niet rooskleurig
is, en dat doet hem best pijn. Hij gunt de tuinders immers het allerbeste. Is er nog iets dat hij de telers wil meegeven?
Leo: "Mijn tip zou zijn om altijd in jezelf én je eigen product te blijven geloven. Maar ook om te luisteren naar mensen die het beste met je voor hebben. Want té eigenwijs zijn is ook weer niet goed, dat komt in het wielrennen regelmatig voor."
Kees: “Haha, daar kunnen tuinders ook wat van. Maar wel altijd met een goed doel: de hoogste opbrengst en de mooiste kwaliteit."
Leo: "Dat zie je in het wielrennen ook. Winnen is natuurlijk het allerbelangrijkste, maar wel het liefst op een mooie manier, bijvoorbeeld door altijd in de aanval te rijden. Dat dwingt immers ook respect af bij collega’s. Die prestige: ook dat is iets wat ons volgens mij wel bindt met de komkommerteelt!"
Bron: Seeds & Services Komkommer
