Schrijf je in voor onze dagelijkse nieuwsbrief om al het laatste nieuws direct per e-mail te ontvangen!

Inschrijven Ik ben al ingeschreven

U maakt gebruik van software die onze advertenties blokkeert (adblocker).

Omdat wij het nieuws gratis aanbieden zijn wij afhankelijk van banner-inkomsten. Schakel dus uw adblocker uit en herlaad de pagina om deze site te blijven gebruiken.
Bedankt!

Klik hier voor een uitleg over het uitzetten van uw adblocker.

Meld je nu aan voor onze dagelijkse nieuwsbrief en blijf up-to-date met al het laatste nieuws!

Abonneren Ik ben al ingeschreven
Weblog Frank van Kleef:

Megaprobleem in het groentenschap

Ik had deze week iets willen schrijven over de boekencontrole voor de opgave van de CO-2 en NOx-emissie. Of iets over de plaatselijke politiek waar ik me deze week iets meer in verdiept heb. Ook heb ik er nog even over gedacht om iets te schrijven over het onderzoek naar het Maatschappelijk Verantwoord Ondernemen waar ik van de week aan heb meegewerkt. Maar al die onderwerpen vond ik niet meer belangrijk nadat ik vrijdagavond het groentenschap heb bekeken bij één van de grote retailers.

We horen het vaak, en zien het regelmatig, dat er in de groentenschappen minder mooie producten liggen dan wij graag zouden willen. Als je de hele week in de weer bent met duizenden tuinders van zowel vollegrond- als kasproducten, om een zo goed, mooi en lekker mogelijk product bij de klanten te krijgen, dan verwacht je daar in de groentenschappen iets van terug te zien. Vaak gaat dat ook goed. De ene supermarkt maakt er iets mooiers van dan de andere, maar de meeste beseffen hoeveel zij aan de groente kunnen verdienen. Die zorgen dat er een goed assortiment ligt, dat de producten netjes zijn uitgestald en bovenal dat er alleen goed product ligt.

De winkelketen waar ik vrijdagavond was had dat spel nog niet helemaal, of eigenlijk moet ik zeggen helemaal niet begrepen. Er lagen weliswaar negen verschillende soorten tomaten, van bijna evenveel verschillende leveranciers. Het merendeel van de producten zag er niet uit. Alles wat er aan kon mankeren, mankeerde er ook aan. En dat was niet zo gek. Het product dat bovenop lag was van maandag week 5! Bijna vijf weken geleden geoogst dus. Toen ik de jongen die daar rond liep vroeg waarom die zooi niet weggehaald werd, haalde hij ongeïnteresseerd de schouders op. Gelukkig stonden er onder de oude troep ook verse tomaten. Na zelf de ergste zooi bij elkaar in een paar dozen gedaan te hebben, en apart te hebben gezet, zag het tomatenschap er in elk geval weer goed uit.

De rest van het weekend heb ik na lopen denken hoe we dit mega-probleem met elkaar moeten oplossen. En ik ben er nog niet uit. Het zou een begin kunnen zijn om met elkaar 'ja' te zeggen tegen APO. En dan vervolgens als eerste met elkaar, en met onze afnemers te gaan regelen, dat we al het product dat na twee weken niet verkocht is, tegen de vergoeding voor de logistieke kosten, omruilen voor vers product. Als tegenprestatie vragen wij van de klanten, dat zij hun groentenschap op orde brengen en houden.

Op die manier moeten we er voor kunnen zorgen dat de doorstroming in het schap beter wordt. Want de telers mogen dan misschien het beste weten hoe een vers product eruit moet zien, het oude product dat ik in deze winkel aantrof zou door geen enkele consument worden gekocht (gelukkig). Dat zal dan ook wel de rede zijn dat het er nog lag. Maar het is diep triest dat dit de reden is waarom mensen geen verse groente meenemen. Degene die nu denken, dat kan nooit ons product geweest zijn, moet ik helaas teleur stellen want die kans is maar klein. De verschillende producten waren geleverd door 4 verschillende telersgroepen, (en een groot aantal verschillende telers) die samen ongeveer 80% van de markt hebben. De kans dat uw product dit niet kan overkomt, is dus maar klein.

Bron: Frank van Kleef www.royalpride.nl
Publicatiedatum:

Gerelateerde artikelen → Zie meer