Eerst zijn twee korte oriënterende proeven gedaan: een vergelijking van enkele vormen van Fe-polyfosfaat met ijzerchelaat DTPA. Proefgewas was komkommer in watercultuur met een lage pH (5,2-5,8) en een hoge pH (6,4-6,8). In de eerste proef werd 25 µmol Fe/l gedoseerd; in de tweede 15 µmol/l .
Bij de eerste proef was er geen betrouwbaar verschil in groei tussen de behandelingen. In de tweede proef (lage Fe concentratie) gaf de hoge pH minder groei dan de lage pH, vooral bij Fe-polyfosfaat. Ook was er een sterke toename van chlorose bij de hoge pH, bij DTPA was dit minder. In beide proeven bleek de opname van ijzer bij een lage pH hoger dan bij hoge pH. Opvallend was dat dat de ijzeropname bij de Fe-polyfosfaat hoger was dan bij DTPA.
Vervolgens is een eerste semi-praktijkproef met komkommers op steenwol gedaan. De pH van het druppelwater is toen constant op 5,5 à 6 gehouden. De resultaten bevestigen de uitkomsten van de oriënterende proeven.
Betere calciumopname?
Opvallend was dat in de proeven een groot verschil was in bolbladaantasting (een vorm van calciumgebrek). Bij de Fe-polyfosfaatbehandelingen kwam dit nauwelijks voor; bij de chelaatbehandelingen vrij sterk. Er zijn aanwijzingen dat polyfosfaat de opname van calcium bevordert. Hiervoor is meer onderzoek nodig.De nieuwe ijzermeststof is een goede aanvulling op het pakket aan Fe meststoffen, zeker gezien het gunstige effect op de calciumopname. Echter hoge pH waarden moeten worden vermeden.
Bron: WageningenUR
