Het schadelijke mediterrane koolwortelknobbelaaltje is voor het eerst gesignaleerd op Belgische bodem. Dat heeft het Instituut voor Landbouw- en Visserijonderzoek (ILVO) officieel gemeld. De ontdekking vond plaats tijdens een routine diagnoseopdracht. Boeren die verdachte valplekken opmerken in hun graanpercelen kunnen een grondmonster laten onderzoeken. De ontdekking van het aaltje vond plaats tijdens een routine diagnoseopdracht op vraag van het Belgische voedselagentschap FAVV. Die wilde weten of een bepaalde exportlading aardappelen, afkomstig van zeven Belgische velden, al dan niet het maïswortelknobbelaaltje bevatte. Eén van de velden bleek besmet, maar niet met het gezochte aaltje. In plaats daarvan trof ILVO het graswortelknobbelaaltje aan, evenals een kleinere en nog onbekende soort in België. De detectie van die nieuwe soort kwam er pas nadat de vermoedelijke Meloidogyne juvenielen uiterst zorgvuldig werden bekeken met een microscoop. Daarop voerde ILVO met een op DNA-analyse gebaseerde methoden een definitieve identificatie uit.
Het koolwortelknobbelaaltje is volop aanwezig in mediterrane landen zoals Italië, Spanje, Portugal en Griekenland op akkers waar linzen, graangewassen en kikkererwten worden verbouwd. Het aaltje werd ook al gerapporteerd in delen van Frankrijk, in graanvelden en koolzaad. In Nederland en Duitsland is het aaltje nog nooit aangetroffen. Er bestaan voorlopig alleen hypothesen waarom het aaltje in België is opgedoken. ILVO denkt aan de gevolgen van de verandering in het klimaat, een besmetting door landbouwmachines vanuit Frankrijk of gewijzigde teeltrotaties die de overlevingskansen voor het aaltje groter maken. Graan en koolzaad na elkaar telen zou namelijk kunnen betekenen dat de levenscyclus van de nematode verlengd wordt.
Verdere monitoring en onderzoek moet in een latere fase meer duidelijkheid brengen over de verspreiding, de schadelijkheid en de nodige maatregelen tegen het aaltje. Boeren die verdachte of onverklaarbare valplekken opmerken in hun graanvelden, kunnen hun bodem laten analyseren door het Diagnosecentrum voor Planten.
Bron: Vilt.be