Schrijf je in voor onze dagelijkse nieuwsbrief om al het laatste nieuws direct per e-mail te ontvangen!

Inschrijven Ik ben al ingeschreven

U maakt gebruik van software die onze advertenties blokkeert (adblocker).

Omdat wij het nieuws gratis aanbieden zijn wij afhankelijk van banner-inkomsten. Schakel dus uw adblocker uit en herlaad de pagina om deze site te blijven gebruiken.
Bedankt!

Klik hier voor een uitleg over het uitzetten van uw adblocker.

Meld je nu aan voor onze dagelijkse nieuwsbrief en blijf up-to-date met al het laatste nieuws!

Abonneren Ik ben al ingeschreven
Weblog Frank van Kleef:

Aandelen

Soms heeft het tuinder zijn ook nog wel eens onverwacht prettige bijwerkingen. Als tuinder wil je zo snel mogelijk vooruit. Je probeert met het geld dat er verdiend wordt zo snel mogelijk af te lossen, om te zorgen dat je wat minder zwaar komt te zitten bij de bank. Of je probeert juist om een veelvoud ervan bij te lenen, voor het bouwen van een nieuwe kas of het investeren in een betere machine. Je probeert voor de elke te investeren euro de afweging te maken waar je die zo snel mogelijk terug kan verdienen.

We hebben als tuinbouw vertrouwen in onszelf en in een goede toekomst voor de sector. Daarom stoppen we elke euro die we kunnen vinden in onze bedrijven. En vragen van de banken hetzelfde te doen. Zo heel af en toe laten tuinders zich verleiden om ook iets voor zichzelf uit te geven, en kopen ze een mooie auto of bouwen een iets groter dan gemiddeld huis. Vroeger deden ze dit onder het mom van: "ja, maar ik mot een zware henger naar de veiling trekke" maar dat gaat nu niet meer op. Nu zeggen we gewoon "je mot toch weten waarvoor je om half vijf je bed uitkomt."

Om vervolgens van ons schuldgevoel af te komen plannen we vergaderingen het liefst ‘s morgens om zes uur, ‘s avonds na achten of als dat beide niet past op zaterdagmorgen. Maar dan wel vroeg want om negen uur willen er altijd al weer een paar even rustig gaan tuinen, om te zien of ze hun investering met een gerust hart alleen kunnen laten tot maandagochtend. Nou ja, alleen kunnen laten, niet werken op zondag dan, maar wel een keer of vijf even gaan kijken of de planten het naar hun zin hebben natuurlijk.

Zo waakt elke tuinder dag in dag uit, jaar in jaar uit over zijn investering. Ze weten precies hoe het ervoor staat en waar de kansen en bedreigingen liggen. Als het in de ene teelt moeilijk gaat, wordt er geprobeerd op tijd over te schakelen naar een andere. Maar soms gaat het ondanks al die inspanningen toch mis. Soms door foute beslissingen, maar meestal door veel pech. Voor de meeste geldt gelukkig dat zij op een gunstig moment kunnen uitstappen. De kinderen, de buurman of een toevallige voorbijganger neemt het bedrijf over, en hopelijk blijft er een leuk centje over om het wat makkelijker te gaan doen. "Maar wat is nou eigenlijk die prettige bijwerking", zult u denken. Wel dat is het feit dat wij aandelen bezitten waarvan we wél zelf in de hand hebben wat ze waard zijn!

Hier moest ik van de week even aan denken toen ik er na alle aandelen-ellende in het journaal eindelijk eens aan toe kwam om de dvd te kijken van 'de Kromme Jongens'. Heel herkenbaar zoals daarin het tuindersleven van weleer wordt bezongen en uitgebeeld. Eén ding heb ik mezelf alleen de heeeeeeeele week hardop af lopen vragen "Bloemkool, wat mot je d’r mee?"

Bron: www.agriporta7.nl
Publicatiedatum: