De Dicyphus bolivari en Dicyphus errans zijn van nature wijdverspreide wantsen in verschillende gewassen (indien er geen conventionele middelen zijn gebruikt). Ze worden onder andere ingezet als vijand van de tomatenmineermot. De effectiviteit ervan als biologisch bestrijdingsmiddel moet echter nader worden onderzocht, menen onderzoekers.
Entomologen van de Universiteit van Turijn hebben in samenwerking met de Universiteit van Wageningen de werkzaamheid van de Dicyphus bolivari en Dicyphus errans in relatie tot de tomatenmineermot in het laboratorium en in de kas geëvalueerd. De resultaten werden op 23 januari gepubliceerd in het tijdschrift 'Journal of Pest Science'.
"Hun functionele respons op toenemende hoeveelheden van de eitjes van de tomatenmineermot, tot wel 350, werd geverifieerd in het laboratorium. De eitjes werden 24 uur lang aangeboden aan de vrouwtjes en nimfen van het vijfde stadium van de Dicyphus bolivari en Dicyphus errans. Ze vertoonden een hoge mate van vraatzucht en een functionele type II-respons. De geschatte maximale dagelijkse predatiesnelheid van de vrouwtjes en nimfen van de Dicyphus bolivari was 189 en 194 en voor de Dicyphus errans was dat 197 en 179 eitjes", zeggen de onderzoekers.
Met betrekking tot de resultaten in de kas, vertoonden de twee predatoren een vergelijkbare predatiesnelheid. "Deze studie heeft aangetoond dat de Macrolophus pygmaeus, die normaal gesproken wordt gebruikt, effectiever is in het bestrijden van de tomatenmineermot. Deze heeft een efficiëntere numerieke reactie. Dit toont aan dat lange experimenten in de kas, die functionele en numerieke responsen op fytofage dichtheden omvatten, essentieel zijn voor het beoordelen van de werkzaamheid," concluderen de onderzoekers.
Bron: Ingegno B.L., Messelink G.J., Bodino N., Iliadou A., Driss L., Woelke J.B., Leman A., Tavella L., 'Functional response of the mirid predators Dicyphus bolivari and Dicyphus errans and their efficacy as biological control agents of Tuta absoluta on tomato', 2019, Journal of Pest Science.