"De Italiaanse tomatenafzet eindigt deze maand na een lang seizoen met nooit eerder geziene prijzen. Maar wie ervan overtuigd is goed geld te hebben verdiend, denkt beter twee keer na", zegt Massimo Pavan, een zeer ervaren teler, die de bedrijfsbalans opmaakt voor de periode van juli 2022 tot en met juni 2023.
"Dit jaar hebben we gewoon break-even gedraaid, want we mogen niet vergeten dat we fytosanitaire problemen hebben gekend waarmee de tomatensector nu elke zomer te maken heeft. Ik heb het over de Tuta absoluta die de opbrengst sterk naar beneden haalt. In de winter is er dan weer ToBRFV. En ondanks dat de telers met dit virus hebben leren leven, blijft het een droomwens om in de kas weer die productiviteit te halen van de tijd vóór de verspreiding ervan. Bovendien is het dit jaar zeer warm geweest, waardoor een groot deel van de productie tussen november en december vroeger dan gebruikelijk geoogst moest worden. Het zorgde toen voor lage prijzen van bijvoorbeeld € 0,30-0,50 per kilo voor de cherrytomaten."
"De rekensom is eenvoudig gemaakt, want de teeltkosten zijn in de afgelopen jaren van € 1,20 per kilo voor cherrytomaten opgelopen tot € 1,40. Maar ook de gemiddelde verkoopprijs lag rond die waarde. Het is triest dit te moeten vaststellen, vooral als we bedenken dat onze concurrenten in Midden- en Oost-Europa vanwege de hoge gasprijzen nauwelijks belichte teelt hadden in de winter. Mede hierdoor was er een opwaartse druk op de prijs van tomaten die richting juni 2023 op een zeer hoog niveau lag van rond de € 3 per kilo. Dat was nooit eerder gezien. Het is overigens dankzij deze briljante marktprestatie dat we geen verliezen hebben geleden."
Massimo Pavan
Radicale verandering
"Volgend jaar zou de situatie echter radicaal kunnen veranderen", zegt de manager. "Het energiescenario is immers veranderd, met een forse verlaging van de gasprijs. Landen die voorheen onder belichting teelden, zullen dat nu weer deels of volledig gaan doen, waardoor de Europese markt weer in evenwicht wordt gebracht. Bovendien zullen de steeds grotere beperkingen op werkzame stoffen de opbrengst verder verminderen, terwijl Turkije, Marokko, Egypte en Tunesië product zullen blijven aanvoeren op de Europese markt die in de teelt niet de Europese standaard volgen."
Pavan brengt dus enkele kwesties ter sprake die weinig goeds voorspellen voor de Italiaanse en ook Europese telers. De Siciliaanse telers, die hun winstmarges steeds verder zullen zien dalen, zullen daar nog het meest onder te lijden hebben, want hun product is duidelijk superieur aan dat van de concurrenten op het gebied van kwaliteit, ecologische duurzaamheid en voedselveiligheid.