In het uiterste noorden van Canada is het verrekte koud, ijskoud. Toch wonen ook daar mensen en ook zij willen gezond en lekker eten. Maar dat is niet eenvoudig. Voedselzekerheid is in de afgelegen regio rondom Nunavut een probleem. Een koepelkas met substraattorens bleek een uitkomst.
Substraattorens
Dit is het begin van het verhaal van Green Iglu, zoals die wordt verteld door marketingdirecteur TJ Driediger. Telen in het Arctische gebied zorgt voor een uniek aantal uitdagingen, zo vertelt hij. “De permanente vrieskou heeft als resultaat dat er geen enkele teelt in de grond mogelijk is op de meeste plaatsten in het Arctische gebied. Daarom gebruiken we substraattorens en verhoogde bedden om al onze producten in te telen.”
Zelfs met een kasteeltmodel is een jaarronde productie moeilijk vanwege de beperkte hoeveelheid zonlicht tijdens de winter. Er is meer onderzoek nodig naar hernieuwbare energiebronnen om verlichtings- en verwarmingssystemen van stroom te voorzien.
Als laatste ligt het grootste deel van Nunavat boven de boomgrens en de mensen die daar wonen leven traditiegetrouw van de jacht, het vissen en het foerageren. “De tuinbouw is niet iets waar veel mensen in het Arctische gebied veel kennis van hebben,” zegt TJ. “Dit is waarom ons educatieve programma en training zo belangrijk zijn voor het succes van de kasprojecten.”
Geautomatiseerd monitoren in een geodetische kas
Er is een educatief aspect, maar wat is er allereerst uit technisch oogpunt nodig. "De teeltkoepel is een kas met een geodetische vorm, ontworpen door het bedrijf Growing Spaces, dat in Colorado is gelegen,” vertelt TJ.
“De belangrijkste eigenschappen van dit ontwerp zijn de bestendigheid (windsnelheden tot 180 km/uur en 2 meter sneeuw zijn geen probleem), de modulariteit (de onderdelen/materialen kunnen eenvoudig worden vervangen) en de prestaties in koude klimaten. De kas is zeer bruikbaar voor zelfverwarming in de zomer met gebruik van reflecterende panelen en watertanks, evenals algehele isolatie. Het culturele belang komt mooi samen met de titel ‘Green Iglu’ die door mensen in de gemeenschap is bedacht in plaats van door ons team.”
Binnen in de kas bestaat het substraatteeltsysteem uit: een verzameling van waterpomptorens die samengesteld zijn om planten automatisch van water en voedingsstoffen te voorzien zonder dat er grond nodig is. De torens zijn 1,5 meter hoog, zodat fruit en groenten verticaal kunnen worden geteeld. Zo kan er drie keer zoveel worden geproduceerd dan bij traditionele methodes met 20 keer minder waterverbruik dankzij de waterrecyclingmogelijkheden, volgens TJ. Alle teeltsystemen van Green Iglu hebben een ‘SmartDome Digital Platform’. De teeltkoepel heeft ook teeltbakken met grond voor de voedingsstofrijke groenten zoals aardappels, wortels en uien.
763 porties wortelgewassen
De lokale gemeenschappen kunnen bepalen wat er in de Green Iglu-kassen wordt geteeld. Ze hebben zelfs om watermeloen gevraagd, maar dat gewas vereist te veel ruimte voor een kas waar ook andere gewassen worden geteeld, merkt TJ op. “Aardappelen zijn ons meest opmerkelijke gewas. Projecten die als doel hebben om voedselproducten te telen in het Arctische gebied bevatten meestal alleen bladgroenten uit substraatteelttorens. Het toevoegen van wortelgewassen was daarom een grote uitdaging voor ons. Tijdens het eerste seizoen in Arviat konden we 763 porties aardappels en andere wortelgewassen leveren door middel van onze gestapelde teeltbakken.”
Positieve impact
Naast het werk om meer bewustzijn te creëren over het leven in het noorden en het stimuleren van de gemeenschapszin heeft Green Iglu ook invloed op drie andere gebieden: voedselzekerheid, educatie en economische kansen. TJ legt uit hoe dit werkt in de praktijk.
- Voedselzekerheid: “productieprijzen zijn ongelooflijk hoog in de noordelijke gemeentes, wel zo’n 2-3 keer hoger dan wat we in het zuiden betalen. Alleen al in Arviat hebben we 9500 porties verse producten gedoneerd, die allemaal waren geteeld in de lokale kas.”
- Educatie: “door middel van persoonlijke en digitale lessen bereiken we gemeenschappen in heel Noord-Amerika. Dit is het snelst groeiende onderdeel van ons model. In 2019 hebben we 9 gemeenschappen bereikt met in totaal 615 studenten.”
- Economische kansen: “terwijl we kastechnici naar het noorden sturen voor trainingen en onderhoud, worden gedurende het grootste deel van het teeltseizoen lokale mensen ingezet om in de kassen te werken.”
Gemeenschappen hebben de leiding
Dit komt allemaal samen in een project dat in het teken van duurzaamheid staat. “Duurzaamheid begint bij de gemeenschappen en de mensen daar die bijdragen aan het kasproject,” zegt TJ. “Onze kassen zijn geïntegreerd in de gemeenschap door aandeelhouderparticipatie, samenwerkingen met lokale organisaties en het aannemen van lokale mensen om de kas te leiden.
We werken ook met elke gemeenschap samen om gewassen te kiezen, prijzen te bepalen en verkoopmethodes toe te passen. Educatie en trainingen zijn van uiterst belang om ervoor te zorgen dat de leden toegang hebben tot alle informatie die ze nodig hebben om te telen.”
De belangrijkste factor is het eigendom van de infrastructuur, zoals TJ uitlegt. “De kassen zijn niet het eigendom van onze organisatie, maar van de gemeenschap zelf; we bieden alleen de teeltsystemen, educatie, training en onderhoud zodat de kassen duurzaam gebruikt kunnen worden zonder dat wij er direct toezicht op houden. Hoewel de periodes variëren is ons doel dat de gemeenschappen de teeltsystemen binnen drie jaar zelfstandig kunnen gebruiken. De eerste drie jaar is er directe ondersteuning van Green Iglu.”
Voor meer informatie:
Green Iglu
www.greeniglu.com