Nylondraden, gerafelde plasticzakjes, een stukje kerstbal. Pepijn van Rijssel uit Leende kiepert een zak met 30 liter tuinaarde om in de tuin. Van Rijssel heeft tegels gewipt om een flinke moestuin te kunnen maken. Er staat van alles in, van broccoli tot aan rode bessen. Maar de tuinaarde die hij hiervoor kocht, bevalt hem allerminst: blauw, rood, groen, wit, de stukjes hard plastic vallen meteen op tussen het bruin. Hoe kan dit, en waarom is dit bij potgrond minder het geval?
Vroeger zat er veel veen en turf in beide producten, want daar gaat alles lekker van groeien. Maar de tijden zijn veranderd, vertellen grote producenten. In plaats van veen en turf uit het buitenland, is het doel nu om lokale grond te hergebruiken. "We willen af van primaire grondstoffen zoals veen, dus gebruiken we nu circulaire grond", zegt Han de Groot, directeur van de Vereniging Potgrond- en Substraatfabrikanten Nederland (VPN) bij Pointer. Maar dit brengt een risico met zich mee. Als mensen hun afval niet goed scheiden en er plastic in de gft-bakken zit, gaat dat zo mee de hakselaar in waar vervolgens weer tuinaarde of potgrond van wordt gemaakt.
Beluister hier de aflevering van Pointer Radio
Schrijf je in voor onze dagelijkse nieuwsbrief om al het laatste nieuws direct per e-mail te ontvangen!
Inschrijven Ik ben al ingeschreven