Schrijf je in voor onze dagelijkse nieuwsbrief om al het laatste nieuws direct per e-mail te ontvangen!

Inschrijven Ik ben al ingeschreven

U maakt gebruik van software die onze advertenties blokkeert (adblocker).

Omdat wij het nieuws gratis aanbieden zijn wij afhankelijk van banner-inkomsten. Schakel dus uw adblocker uit en herlaad de pagina om deze site te blijven gebruiken.
Bedankt!

Klik hier voor een uitleg over het uitzetten van uw adblocker.

Meld je nu aan voor onze dagelijkse nieuwsbrief en blijf up-to-date met al het laatste nieuws!

Abonneren Ik ben al ingeschreven

"Duurzame weerstand is een belangrijke strategie tegen ToBRFV"

De laatste tijd zijn er veel nieuwe tomatenrassen ontwikkeld en op de markt gebracht die resistentie bieden tegen het Tomato Brown Rugose Fruit Virus (ToBRFV). De meeste van deze rassen worden geleverd met claims over een bepaald niveau van resistentie tegen ToBRFV, zoals Intermediate resistance - IR of High resistance - HR.

"Ongeacht de claims van resistentie is het belangrijk om te realiseren dat resistentie niet gelijk staat aan immuniteit," benadrukt Jan Kamper van Bayer. "Zelfs resistent geachte planten kunnen nog steeds geïnfecteerd raken met het virus zonder zichtbare symptomen. Bovendien bestaat de kans dat een dergelijke resistentie in de loop van de tijd wordt doorbroken doordat het virus muteert. Dit is bijzonder belangrijk bij ToBRFV, omdat het een sterk muterend virus is." Bayer pleit voor een duurzamere aanpak van ToBRFV-resistentie.

De belangrijke vraag is: "Hoe kunnen we in de context van ToBRFV de kans minimaliseren dat het virus de resistentie doorbreekt?" of "Hoe kunnen we het risico verkleinen dat dit gebeurt?"

Over het algemeen zal ziekteresistentie op basis van een enkel gen waarschijnlijk gemakkelijker door het virus worden doorbroken in vergelijking met resistentie op basis van meerdere genen. Het is ook moeilijker voor het virus om de resistentie te doorbreken als de meerdere genen verschillende resistentiemechanismen hebben. Zoals hierboven vermeld, is ToBRFV zeer mutatief, en als gevolg daarvan is de kans groter dat resistentie tegen één gen breekt dan bij andere ziekten.

Vóór 2014, toen de ToBRFV voor het eerst werd gedetecteerd in Jordanië, werd vastgesteld dat het TM2²-gen tomatenplanten beschermt tegen Tobamovirus TMV. In 2014 doorbrak het nieuwe Tobamovirus ToBRFV deze resistentie en als gevolg daarvan werden rassen met het TM2²-gen vatbaar voor ToBRFV. Het resistentiemechanisme van het TM2²-gen is gebaseerd op een overgevoeligheidsreactie. Zodra het virus een cel binnendringt, sterft deze cel, waardoor vermenigvuldiging en verplaatsing van het virus in de plant sterk wordt beperkt.

Deze weerstand is te vergelijken met een muur van 2 meter hoog. Het virus was niet in staat om er overheen te springen, ondanks dat het 20 jaar lang dit constant heeft geprobeerd! Toen trad er een kleine mutatie op in het virus waardoor het 2,10 meter kon springen. Plotseling was het obstakel niet hoog genoeg meer. Wanneer een zaadbedrijf een resistentiegen vindt dat de wand 2,20 meter hoog maakt, kan het virus er niet meer overheen springen en zijn de planten weer resistent. Als de wand echter hetzelfde resistentiemechanisme heeft, kun je je voorstellen dat het virus na verloop van tijd weer muteert en ook over de 2,20 meter lange muur kan springen. Als dat gebeurt, is het verzet weer gebroken en zitten we in dezelfde situatie als de afgelopen jaren. Hoe kunnen we dit voorkomen?

Tegenwoordig is de beste optie om dit te voorkomen, het stapelen van meerdere genen met verschillende resistentiemechanismen. Om op hetzelfde voorbeeld door te gaan, zouden we niet alleen de muur hoger kunnen maken, maar ook een kanaal voor de muur kunnen graven. Het virus moet muteren, niet alleen om te springen, maar ook om te zwemmen. En voeg indien mogelijk een ander mechanisme toe, zoals een elektrische afrastering. Met meerdere verschillende weerstandsmechanismen wordt het steeds onwaarschijnlijker dat de algehele weerstand wordt verbroken.

Het goede nieuws is dat het zeer waarschijnlijk is dat resistentiegenen met verschillende resistentiemechanismen beschikbaar zijn voor veredelaars. Het nadeel is echter dat het tijd kost om al deze genen in ouderlijnen en hybriden in te bouwen zonder het agronomische gedrag van de hybriden te beïnvloeden.

Bayer werkt momenteel aan zowel het tomatenportfolio van De Ruiter als van Seminis. In feite werken we aan het hoger maken van de muur en het inbouwen van andere verschillende weerstandsmechanismen. Onze ToBRFV-variëteiten voor intermediaire resistentie (weerstandsdefinitie op basis van ISF-definitie), Ferreira en Novero, hebben bijvoorbeeld meerdere resistentiegenen ingebouwd.

Voor meer informatie:
Bayer Vegetable Seeds
www.vegetables.bayer.com

Publicatiedatum: