Biotoegankelijkheid lycopeen geanalyseerd
De laatste decennia staat lycopeen in de belangstelling omwille van zijn mogelijke positieve rol voor de volksgezondheid. Verscheidene studies suggereren namelijk een inverse relatie tussen lycopeenrijke diëten en het risico op chronische ziekten.
Tomaten zijn de belangrijkste bron van lycopeen in het westers dieet en bovendien één van de meest verbouwde gewassen die gebruikt worden tijdens voedselverwerking.
Het industrieel verwerken van tomaten tot verschillende eindproducten houdt mechanische bewerkingen, hittebehandelingen en eventueel het toevoegen van andere ingrediënten in: dit kan mogelijk gewenste en ongewenste kwaliteitsveranderingen met zich meebrengen.
Binnen deze context streefde het doctoraatsonderzoek naar een verbeterd inzicht in het effect van mechanische procesvoering, meer specifiek hogedrukhomogenisatie en thermische procesvoering op lycopeendegradatie, -isomerisatie en -biotoegankelijkheid (d.w.z. beschikbaarheid voor absorptie). Daarnaast werd de invloed van het toevoegen van lipiden tijdens de bereiding bestudeerd.
Het onderzoek demonstreert onder meer dat de aanwezigheid van lipiden in combinatie met procescondities die structurele barrières verwijderen, de biotoegankelijkheid van lycopeen kan verhogen in tomaatgebaseerde producten, terwijl de degradatie beperkt blijft. Het blijkt dan ook de sleutelfactoren voor een optimale benutting van de mogelijke gezondheidsbevorderende eigenschappen van lycopeen in tomaat gebaseerde producten.
De publieke verdediging van dit doctoraatswerk gaat door op vrijdag 21 september 2012 om 17.00u (locatie: Landbouwinstituut, Kasteelpark Arenberg 20, 3001 Heverlee, Jozef Heuts auditorium)
