Jean Aerts vertegenwoordigt als bestuurder van Glastuinbouw Nederland de glastuinbouw in diverse besturen en overlegorganen op gebied van water, plantgezondheid en energie. Maar als oud-chrysantenteler mist hij het ondernemerschap nog bijna dagelijks. “Daarom ben ik elke week actief op een glastuinbouwbedrijf. Ik heb het nodig om regelmatig met de planten te praten", vertelt hij in onderstaand interview van zijn werkgever.
In zijn jaren als ondernemer was hij via de studieclubs al van dichtbij betrokken bij innovaties. Die activiteiten leverden hem een brede kennis en ervaring op. Betrokkenheid destijds bij de liberalisering van de energiemarkt komt hem vandaag de dag nog steeds van pas.
Een landelijke bestuursfunctie liet vervolgens niet lang op zich wachten. In 2013 trad Jean Aerts toe tot het bestuur van Glastuinbouw Nederland, hetgeen hem de langstzittende bestuurder maakt. “Verduurzaming op gebied van water, energie en plantgezondheid bepaalt nog steeds mijn agenda. Het stikstofdossier is daar recent aan toegevoegd. Als bestuurder werk ik heel nauw samen met de verschillende gespecialiseerde medewerkers van Glastuinbouw Nederland. Dat loopt prima. Overigens worden mijn activiteiten beoordeeld door het regiobestuur van Limburg.”
Geothermie in gesteente
Beide woorden zijn gevallen: verduurzaming en Limburg. Tezamen vormen ze een dossier waar Jean Aerts veel tijd en energie in heeft zitten, maar waar het gewenste perspectief vooralsnog ontbreekt. “In Zuidoost-Nederland is dat inderdaad nog niet geborgd. Geothermie in gesteente is niet toegestaan, in tegenstelling tot België en Duitsland. Bijna letterlijk op een steenworp afstand van teeltgebieden in Noord-Limburg wordt er in buurlanden wel met succes gebruikgemaakt van aardwarmte, als onderdeel van de verduurzaming.”
De kwestie in een notendop: glastuinbouwbedrijven namen het initiatief voor geothermie op twee locaties. Toestemming om te boren was er, een winningsvergunning nog niet. Nadat er sprake was van lichte trillingen in het gebied werd het hele project op last van de overheid stopgezet. “Terwijl EZK in eerste instantie sprak van aanvaardbaar risico, maar het Staatstoezicht op de Mijnen besliste anders. Tot grote frustratie van de ondernemers, maar zeker ook van mij.”
Periode van disruptie
Juist voor dat gevoel probeert de bestuurder Jean Aerts te waken. “Binnen Glastuinbouw Nederland zijn we met zoveel essentiële dossiers bezig, zowel voor de korte als de langere termijn. In het team van specialisten en coördinatoren zitten echte bijters, maar ze moeten wel worden gevoed. Dat kan het beste met successen of in ieder geval het uitzicht daarop. Gelukkig hebben we sterke visies als basis. Een visie is immers makkelijker te verdedigen dan een belang.”
De huidige situatie omschrijft hij als een periode van disruptie. “Bedrijven worden geconfronteerd met ingrijpende, technologische veranderingen. Dat vereist voldoende kennis aan de kant van de overheid, maar juist dat ontbreekt. Kennisoverdracht op ministeries is onvoldoende. Dat zie je niet alleen op gebied van energie, maar bijvoorbeeld ook met het op vrijdag 18 november ondertekende veenconvenant. Tuinbouw heeft met zowel de lange (Parijs akkoorden) als de korte CO2-cyclus te maken. De korte is fotosynthese en die is toch positief voor onze sector?” Kennis van teeltsystemen is op veel departementen beperkt, ervaart Jean Aerts. “Gelukkig hebben we voor de vermeerderaars en telers van pot- en perkplanten wel stappen kunnen maken rondom veen en substraat. Er ligt nu een werkbaar convenant.”
Werkbare visies
Waar het volgens Jean Aerts om gaat is dat je als ondernemer en als sector niet afhankelijk wilt zijn van de overheid. “Je moet in staat zijn om te schakelen. Dat is vooral in de huidige tijden hard nodig, maar die ruimte mis je nu bij LNV en ook bij EZK.”
Lees hier het hele interview met Jean bij Glastuinbouw Nederland.