Martien van Wijngen startte in januari 1982 samen met zijn vrouw Greta het huidige bedrijf. Eerst werd de zolderkamer als kantoor gebruikt. In de beginfase was Van Wijngen nog uitsluitend expediteur en hoewel hij enkele grote klanten had, zat er toch te weinig spanning in. Men deed alleen al 25 vrachten gipsplaten per week uit Frankrijk. Na één jaar werd er een vrachtwagen gekocht. Van Wijngen kon dit doen door de financiële hulp van één van zijn relaties. Het zat Van Wijnen niet mee, want tijdens de eerste rit wed de wagen total loss gereden, waarbij de chauffeur om het leven kwam. Direct werd besloten een andere wagen te kopen. Broer Peter werd hierop chauffeur. Maar ook deze wagen verging het als de eerste. In die tijd kon Martien van Wijngen nog niet geloven dat hij in 1988 met 20 moderne koel- en vrieswagens zou rijden. De commerciële zaken worden door Martien van Wijngen behandel, terwijl zijn vrouw Greta de financiële zaken beheert.
Martien van Wijngen, algemeen directeur
"Wij rijden met 3 combinaties en 17 opleggers. De combinaties, die alle luchtvering hebben, net als de trailers, laden 28 pallets en de trailers 24. We rijden overwegend met Volvo-Globetrotter, deze hebben een royale luxe cabine met airconditioning en kachel. Wij hebben deze wagen gekozen, omdat ze de souplesse hebben om hard te rijden, groenten werk is race werk. Op het moment dat je net geladen bent verlangt de klant dat je al op de losplaats staat. Op de buitenlandse wegen zijn er veel en nauwgezette controles, voor elke kleinigheid of nalatigheid volgt een bekeuring. Jaarlijks betalen we tot
f 50.000,- aan bekeuringen."
Mevrouw van Wijngen beheert de afdeling financiën
"De concurrentie is erg groot. Als Nederlanders betalen wij ten opzichte van andere landen hoge lonen en hoge sociale lasten waardoor we nog nauwelijks met de Spanjaarden en Fransen kunnen concurreren. Het is hoofdzakelijk aan het gemotiveerde personeel met een professionele inslag en goed materieel te danken dat we nog mee kunnen komen. Bij ons heeft elke chauffeur z'n eigen vrachtwagen. als hij op vakantie gaat staat zijn wagen op stal. Ik zet er geen ander op. Mijn chauffeurs willen dat niet, het is hun woning. Ze verzorgen hun wagens tot en met. Hoewel wij het meest op Frankrijk, Spanje en Italië rijden, zit er op elke wagen maar één chauffeur."
Uitsluitend met Volvo-Globetrotter
Vragend naar de toestand in 1992 zegt Martien van Wijngen: "Wat de open grenzen en het vrije verkeer betreft liepen de Hollanders voorop. Zij waren de grootste voorstanders hiervan, maar ik vrees dat zij de grootste klappen zullen krijgen. Om naar het buitenland te rijden heb ik nu nog vergunningen nodig, maar na 1992 wordt alles vrij. Alleen heb ik nog mijn grote twijfels of we dit op 1 januari 1992 kunnen realiseren. Wat het Europese vrachtverkeer betreft verwacht ik niet dat het materieel en de motoren zwaarder zullen worden, maar wel zuiniger. Op dit moment verladen wij uitsluitend tegen de door ons vastgestelde prijzen. Met exporteurs en importeurs die steeds op de prijs willen dingen, werken wij niet. Wat Spanje betreft valt een toenemende handel tussen Nederland en dat land te constateren. Vooral in de wintermaanden zijn er toenemende Spaanse groentenexporten waar te nemen. Anderzijds importeert Spanje in meerdere mate uit België en Nederland."
Bron: Primeur 05 - Jaargang 03 - 9 september 1988