In de Noord-Amerikaanse belichtingssector is recent een conflict ontstaan. De National Association of Independent Lighting Distributors (NAILD) heeft openlijk kritiek geuit op het DesignLights Consortium (DLC) en stelt dat de invloed van deze organisatie schadelijk is voor de sector. De DLC heeft daarop gereageerd en spreekt van onjuiste en misleidende beweringen.
Kritiek van NAILD
NAILD-lid en parttime manager Michael Colligan, tevens presentator van de podcast Get a Grip on Lighting, lichtte in een gesprek zijn zorgen toe over de structuur van het DLC-model. Volgens hem heeft de DLC te veel macht in vergelijking met andere brancheorganisaties.
Hij wees op het grote verschil in inkomsten: NAILD zet jaarlijks ongeveer $200.000 om, terwijl de DLC een budget heeft van circa $10 miljoen. Daarmee, zo stelt hij, absorbeert de DLC "meer non-profitinkomsten in de belichtingssector dan alle andere organisaties samen, inclusief IES."
Volgens Colligan werken de meeste brancheverenigingen op basis van vrijwillige bijdragen, maar dwingt de DLC indirect deelname af. Dat gebeurt doordat certificering wordt gekoppeld aan toegang tot de kortingsmarkt van nutsbedrijven, volgens hem de grootste in Noord-Amerika. Fabrikanten die niet op de Qualified Products List (QPL) van de DLC staan, verliezen in de praktijk toegang tot die markt, omdat meer dan 700 nutsbedrijven de QPL als vereiste hanteren.
Ook stelt hij dat feedback van NAILD door de DLC wordt genegeerd. Zo verwijst hij naar een rapport met vijftien punten dat in 2023 werd ingediend, maar waarop volgens hem nauwelijks een betekenisvolle reactie kwam. "Ze praten over transparantie, samenwerking en impact, maar toen wij gedetailleerde feedback gaven, bleef het stil," aldus Colligan.
© Negotin8 | Dreamstime
Reactie van DLC
De DLC laat in een schriftelijke verklaring weten dat de kritiek "overdrijvingen en onwaarheden" bevat die afleiden van de werkelijke uitdagingen in de sector. Directeur Tina Halfberry benadrukt dat de organisatie juist regelmatig en openlijk samenwerkt met stakeholders via adviescommissies, openbare commentaarrondes en directe gesprekken. Volgens haar probeert de DLC bovendien contact te leggen met de president van NAILD na ontvangst van diens brieven. In plaats daarvan werd hen verteld dat communicatie alleen via Michael Colligan, aangeduid als "NAILD's podcastproducent", mocht verlopen. De DLC noemt dat "onlogisch en oneerlijk."
Halfberry plaatst de rol van de DLC ook in historisch perspectief. Ze wijst op de "enorme vooruitgang" die de sector de afgelopen twintig jaar heeft geboekt, zoals de brede adoptie van LED, minder gebruik van kwik en lagere broeikasgasemissies. De QPL's, zo benadrukt ze, zijn "minimumdrempels, geen plafonds". Ze moeten zorgen voor betrouwbaarheid, terwijl er ruimte blijft voor innovatie. Door prestaties centraal te valideren, fungeert de QPL volgens de DLC als een essentiële toegangspoort tot kortingsprogramma's én waarborgt het vertrouwen van de betalers.
Botsing van perspectieven
De kern van het debat draait om wie de normen bepaalt, hoe markttoegang wordt geregeld en hoe innovatie in balans wordt gebracht met verantwoordelijkheid. Voorlopig blijft NAILD pleiten voor meer transparantie en eerlijkheid, terwijl de DLC vasthoudt aan richtlijnen die volgens haar juist hebben bijgedragen aan de vooruitgang van de belichtingsindustrie.
