Tholen - Twee jaar geleden alweer opende Daily Logistics Group (DLG) een verbouwd kantoorpand en een nieuw crossdock-centrum van ruim 5.500 m2 met 30 docks in Maasdijk. Met ook nog een vestiging in Nieuwe-Tonge en drie locaties in Engeland is deze logistieke dienstverlener goed uitgerust om dagelijks het VK te voorzien van groenten en fruit van Nederlandse bodem. En dit jaar is het precies een eeuw geleden dat Visbeen Transport, de voorloper van DLG, dat in 2019 geboren is uit de fusie met Post-Kogeko, door Adrianus Visbeen werd opgericht. Een eeuw onderweg is meer dan voldoende reden voor een interview met Adrie en Joost Visbeen, respectievelijk kleinzoon en achterkleinzoon van Adrianus, die samen met Nicole Visbeen, de zus van Joost, eigenaar zijn van DLG.
Joost en Nicole Visbeen
Adrie, ik herinner me dat ik je ooit – het moet ergens in de jaren '90 zijn geweest – heb geïnterviewd samen met je vader. Hoelang zit jij al in de branche?
Adrie: "Ik ben nu 72 en dat zijn min of meer de jaren dat mijn leven zich in de transportwereld heeft afgespeeld, want als kind reed ik al mee in de auto's. Op mijn 16e kroop ik ook zelf achter het stuur. Tien jaar heb ik met de vrachtwagen gereden, waarvan de eerste twee zonder rijbewijs. Dat zou je vandaag de dag niet meer moeten doen! Daarna ben ik gaandeweg in de planning gerold."
Ik kan me voorstellen dat er in al die jaren veel veranderd is en misschien ook een stukje romantiek en charme van het chauffeursbestaan verloren is gegaan onder druk van de toenemende regelgeving. Hoe zien chauffeurs die evolutie?
Adrie: "Nou, eerst en vooral is het chauffeursbestand helemaal anders dan vroeger. Nederlandse chauffeurs zijn er bijna niet meer, de poule is flink afgenomen de laatste twee decennia. Dat zorgt voor een heel ander type communicatie vanuit kantoor. Maar dat gaat prima, want iedereen spreekt Engels. We zijn blij dat we een beroep kunnen doen op die bestuurders uit andere landen, want anders staan de vrachtwagens gewoon stil."
Joost voegt toe: "Iedere periode heeft zijn charmes, maar evoluties zijn niet tegen te houden. Net zoals we van de telex naar de fax en vervolgens naar de e-mail zijn gegaan, of van de vaste telefoon naar een mobieltje en een smartphone, is de transportsector van nagenoeg geen controle op de weg overgestapt op het rittenboekje en vandaar doorgerold naar de analoge en uiteindelijk digitale tachograaf. Of van simpele verwarming en koeling naar volledig geconditioneerd vervoer en van grenscontroles naar vrijhandel. Al zien we, wat die laatste evolutie betreft, met de Brexit weer een omgekeerde beweging."
Adrie: "En laten we niet vergeten dat ik, toen ik jong was, nog alles met de hand moest laden. Pas later kwamen de europallets in gebruik. Dat is een enorme vooruitgang in gemak en efficiëntie gebleken. En over gemak gesproken: tegenwoordig geen auto zonder koelkast of televisie meer. Alles erop en eraan. Maar dat gemak heeft voor mij nooit de charme kunnen vervangen die er vroeger wel was, toen het normaal was dat twee chauffeurs in één vrachtwagen tot wel 7.000 kilometers per week op hun teller hadden. Dat is allemaal veranderd met de introductie van de tachograaf en ook wel de CAO's."
Wat vind je het mooie aan het huidige bedrijf? Want ik vermoed dat de moderne communicatiemiddelen ook voordelen bieden, zowel voor de chauffeur als de planning.
Adrie: "De technologische vooruitgang heeft natuurlijk voor een enorme efficiëntieslag gezorgd. Als je ziet wat er nu allemaal mogelijk is en hoe grote bedrijven erin slagen honderden transportbewegingen per dag tot een goed einde te brengen, daar kun je alleen maar je petje voor afnemen. Maar de prijs die we moeten betalen voor de focus op efficiëntie is dat het persoonlijk contact op de achtergrond verzeild raakt. Dat blijf ik spijtig vinden."
Adrie, wat zijn de hoogtepunten voor jou, als je terugkijkt naar een leven lang in het transportbedrijf?
Adrie: "Het hoogtepunt in mijn leven is mijn huwelijk met Anja en de geboorte van onze twee kinderen. En om de link te leggen met de firma: dat Nicole en Joost het project, dat in 1925 is gestart, verderzetten. Niet alle familiebedrijven kunnen dat zeggen."
Joost: "Vaak worden familiebedrijven overgenomen, zeker als een onderneming in een businesssegment zit waar heel veel concurrentie is en de rendementen onder druk staan. Vergeet niet dat de investeringslast de voorbije jaren enorm is toegenomen in de logistieke sector. Het is niet altijd evident om als familiebedrijf die investeringen voor elkaar te krijgen. De consolidatie blijft toenemen in de branche. Daarnaast speelt een gebrek aan opvolging natuurlijk ook een rol in het verdwijnen van de traditionele familiale ondernemingen."
Adrie Visbeen
Wat is jullie toegevoegde waarde in de transportsector?
Joost: "De Brexit heeft voor veel veranderingen gezorgd wat betreft de import vanuit en export naar het VK. Met onze expertise op die markt en met specifieke software inrichting kunnen wij de handelspartijen ontzorgen. Vergeet niet dat de documentatielast is toegenomen en er allerminst eenvoudiger op is geworden. AGF-klanten die exporteren naar het VK vinden bij ons, indien gewenst, een one-stop-shop tegen een marktconforme prijs: van inklaring, heffingen en keuringen tot de afhandeling van de benodigde kwaliteitscontroledocumenten. En voor de loyale klanten gaan we door het vuur. Dat betekent naast kort schakelen ook het opvangen van pieken en dalen. Want dat is natuurlijk typisch voor de AGF-markt."
Blijft het VK jullie grootste markt?
Adrie: "Ongetwijfeld. Voor het transport van versproducten naar het Verenigd Koninkrijk hebben we speciaal een afdeling opgericht in 1998: DLG Dailyfresh Logistics. Daarnaast zijn we onder de naam DLG Perishable Logistics met geconditioneerd vervoer, dus gekoeld en diepvries, actief in heel Europa en voorzien we met DLG Overseas Logistics & Services ook in zeecontainertransport. Wat het VK betreft, gaat een groot deel van de vracht sinds de Brexit onbegeleid, dus alleen de oplegger aan boord. En als je de groenten en fruit niet ingeklaard hebt aan deze kant van het Kanaal, dan gaan ze de boot niet op. Eens in Engeland, neemt het personeel van onze vestigingen in het VK deels de verdere afhandeling over. Daar hebben we 60 auto's opereren, aangevuld door charters, en bestuurd door Engelse, maar ook wel Oost-Europese chauffeurs, want ook daar speelt het chauffeurstekort."
Joost: "Toen Dailyfresh Logistics in 1998 begon, was de vracht naar het VK ongeveer 70% begeleid en 30% onbegeleid. Nu zijn de verhoudingen omgekeerd en nog veel extremer: slechts 5% van de koelopleggers gaat samen met de truck naar Engeland, doorgaans via de Kanaaltunnel en meestal als er behoefte is aan extra snelle service."
Zien jullie het VK meer zelfvoorzienend worden op het gebied van kasgroenten?
Joost: "Lokale teelt vangt natuurlijk een deel van de binnenlandse behoefte op, maar zoals het er nu voorstaat, zie ik Engeland de komende jaren nog een importland blijven van kasgroenten. Ik vermoed dat ze de ruimte, mensen en de kennis niet hebben om die sector op korte termijn helemaal uit te bouwen."
Collecteren jullie al met elektrische auto's?
Joost: "De eerste elektrische wagen wordt eind dit jaar geleverd, een Mercedes E Actors 600. Maar er zitten nog meer bestellingen in de pijplijn. Daarnaast rijden we al met volledig elektrische koelers en zijn we bezig met de ontwikkeling van een laadplein in Maasdijk. Het gaat er ons vooral om ervaring op te doen, want als je het totaalplaatje bekijkt – de aanschaf van de wagens, de aanleg van een laadplein en de soms lange ritten – dan is het hele wagenpark elektrisch maken nog een utopie. Het grote probleem is naast de beperkte actieradius vooralsnog de infrastructuur, waaronder ook de netcongestie. Niemand kan een antwoord geven op de vraag wanneer die problemen zullen worden opgelost."
Om de CO2-uitstoot te beperken wordt volgend jaar in Nederland een tofheffing van kracht. Geldt dat ook voor Engeland?
Joost: "In het VK zijn ze nog niet zover als in Duitsland, België en straks ook Nederland. Toch bestaat er al, net zoals in Nederland het eurovignet, een toeslag, de "heavy goods vechicle levy" genoemd. Maar volgend jaar wordt het in Nederland echt rekeningrijden en zal de hoogte van de belasting afhangen van de emissieklasse van het voertuig. Het verhaal is natuurlijk wel dat uiteindelijk de consument die belasting gaat betalen, want die heffing zal in de keten worden doorberekend."
Is het nieuwe rijden, dat jaren terug werd geïntroduceerd, nu algemeen goed geworden voor alle chauffeurs?
Joost: "Niet alleen door een aangepast rijgedrag is de brandstofconsumptie omlaag gegaan, ook door de technologische evolutie van de dieselmotor. Een keerzijde van die elektronische ontwikkeling is dan weer dat de betrouwbaarheid van de voertuigen iets is afgenomen. Het gaat om randzaken, maar af en toe laat een bepaalde nieuwe functie van de technologie het afweten."
Ik neem aan dat jullie volop digitaliseren. Kunnen klanten hun bestellingen al online invullen of hebben jullie nog planners zitten die aan de telefoon orders aannemen?
Adrie: "Automatisering is zeker aan de orde, maar sommige klanten willen gewoon nog kunnen bellen. Anderen hoeven daarentegen met niemand meer te praten. Die laatsten kun je wat scherpere prijzen aanbieden, al zijn daar natuurlijk ook de nodige softwaretools voor nodig."
Moeten jullie steeds efficiënter worden omdat het gewoon moeilijk is om personeel te krijgen?
Joost: "Dat klopt. Automatisering is niet alleen vanuit de euro's gedreven, het is ook ingegeven vanuit een gebrek aan gekwalificeerd personeel. Op kantoor werken er minder mensen dan pakweg tien jaar geleden. Repetitieve taken worden geautomatiseerd, enkel de specifieke handelingen blijven over voor het personeel. En die specialisatie in de keten verankeren, in ons geval met het transport op het VK, is onze focus. Zo wordt het ook moeilijker voor concurrenten om in te breken in onze markt."
Adrie, werken er nog mensen in het bedrijf die jij hebt aangenomen?
Adrie: "Dit jaar hebben we weer meer dan 16 jubilarissen, maar dat aantal neemt uiteraard af. Ook enkele mensen die met pensioen zijn, komen nog steeds met volle goesting een paar dagen in de week ondersteuning bieden. Al is het misschien zelfs bijna meer als hobby dan uit noodzaak. Ook chauffeurs. De meeste chauffeurs die met pensioen gaan, nemen automatisch weer een nulurencontract aan."
Rij jij zelf nog wel eens met een vrachtwagen, Adrie?
Adrie: "Jazeker, en heel graag zelfs. Alleen niet meer zoveel op de weg, gewoon hier een vrachtwagen verplaatsen op het bedrijventerrein. Maar die digitale achteruitkijkspiegels gebruik ik niet, ik doe het nog steeds makkelijker met de oude spiegels! Uit nostalgie heb ik waarschijnlijk nog altijd een voorliefde voor de oude manier van werken. Wist je dat er hier bij ons in het museum nog vier oude wagens staan? Een iconische DAF A1600, een DAF 2100, een torpedo Volvo NH12 en een DAF XF95 6x4 met Amerikaans onderstel. Deze rijden regelmatig mee met events en staan op tentoonstellingen."
Ter afsluiting nog twee vragen, Adrie en Joost. Wat houdt jullie de laatste jaren het meest bezig?
Joost: "In de bedrijfsvoering dagen er elke week wel uitdagingen op. Zo is het moeilijker geworden om kwaliteit uit de arbeidsmarkt te halen en deze ook te binden. Door de krapte is er steeds meer sprake van een werknemersmarkt i.p.v. een werkgeversmarkt. Millennials kijken ook anders naar werk dan iemand die 50 of 25 jaar geleden de arbeidsmarkt betrad. Op een heel ander vlak speelt ook de onvoorspelbaarheid van de economie ons parten. Als de president van de VS of China iets zegt, kan dat onmiddellijk een enorme repercussie hebben op de toeleveringsketens. Daarbij aansluitend kunnen we stellen dat hoewel verduurzaming de laatste jaren het tantra was, dit thema met de omslag van de geopolitiek er allemaal wat minder toe doet. Door dit gebrek aan duidelijke lijn op de lange termijn zijn bedrijfsleiders terughoudend om investeringen te doen, niet in het minst omdat we niet goed weten welke richting die investeringen moeten uitgaan."
Ondanks alle onzekerheid, waar denken jullie dat het bedrijf over 10 jaar staat?
Joost: "Ik verwacht een groei te realiseren waarmee de onderneming een positie heeft dat ze groot genoeg is om mee te doen in de markt en klein genoeg is om haar charme te behouden voor de gehele keten en de medewerkers. Die groei kan autonoom gebeuren, maar ook overnames sluit ik niet uit. De consolidatie in de logistieke sector lijkt mij nog niet helemaal voltrokken, dus gezond doorgroeien is de boodschap, anders worden we op een gegeven moment zelf opgegeten. Hopelijk kan dit zonder onze identiteit van een zelfstandig familiebedrijf te verliezen. Daar gaan we voor."
Dit artikel verscheen eerder in editie 6, 39e jaargang van Primeur. Zie hiervoor www.agfprimeur.nl.
Voor meer informatie:
DLG
[email protected]
www.dlg-logistics.com
