Je hebt een CO2-meter die in principe zijn werk doet, totdat hij besluit het anders aan te pakken. Dat deed een meter bij een Westlandse lisianthusteler. In plaats van de CO2-waarden in de kas te meten, begon hij op een goed moment de CO2-waarden van de lucht in het kantoor te registreren. Telkens als iemand het kantoor binnenging, schoot deze (zo bleek later) omhoog.
Dit kwam aan het licht toen de teler zich met een aanvankelijk onverklaarbare plantuitval geconfronteerd zag. Toen bleek dat de CO-2 meter niet naar behoren functioneerde, weet de teler de plantuitval hieraan.
De teler belt de verzekeraar en de verzekeraar wil niet betalen. En dat is, zo meent de rechter, terecht. Iets met dekkingsvoorwaarden en eigen verantwoordelijkheid - wie het precies weten wil leze de aantekeningen van de rechter (hier). De veronderstelde schade van ruim twee ton komt (dus) voor eigen rekening, gemaakte proceskosten zijn eveneens voor rekening van de teler.