Kun je de emissie van schadelijke stoffen in de kassen reduceren en tegelijkertijd winstgevend opereren? Dat was de belangrijkste vraag tijdens de klimaatconferentie van de gemeente Finnøy, de provinciale raad van Rogaland, en een aantal betrokken tuinbouwers.
Meer dan 30 procent van de Noorse tomaten zijn afkomstig van het eiland Finnøy, waar al negentig jaar aan glastuinbouw wordt gedaan. Koude kassen, olietanks, biogas – de kassenteelt heeft zich door de jaren heen sterk ontwikkeld. Jan Terje Vignes runt tuinbouwbedrijf Lauvsnes op Finnøy en heeft positieve ervaringen met het gebruik van biogas.
Voordelen van biogas
“Het gebruik van biogas geeft 20 procent meer opbrengst. Dat is vooral te danken aan het CO2-gehalte van het biogas, dat als voedingsstof voor de planten dient en dus een grotere opbrengst geeft,” vertelt Vignes. Hij meent daarnaast dat het huidige klimaatbeleid en het klimaatdebat gebaseerd zijn op gedateerde cijfers. “Er zijn veel mythes in de omloop. De branche moet nu allereerst zorgen dat er nieuwe cijfers op tafel komen,” vindt hij.
Het biogas voor Rennesøy, Finnøy, Talgje en Fogn wordt geleverd door Lyse. “Dankzij hun werk kunnen we het biogas tegen concurrerende prijzen verkrijgen,” vertelt Vignes. “Een biogasnetwerk voor meerdere bedrijven is een interessant concept, maar het is wel nodig dat alle tuinbouwbedrijven erin meegaan.”
De tuinbouwbranche sluit niet uit dat er naast biogas ook nog naar andere oplossingen wordt gezocht. “In Noorwegen hebben we waterkracht en ook elektriciteit kan een goede optie zijn in de kassen. Maar voorlopig is de elektriciteitsprijs te weinig voorspelbaar. Zo is de prijs dit jaar meer dan het dubbele van vorig jaar.”
Vignes vindt bovendien dat de subsidies anders moeten worden verdeeld dan nu. “Er zijn nu tonnen geïnvesteerd in onderzoek naar biogas en uit al die onderzoeken is hetzelfde gekomen. De subsidies moeten beter worden verdeeld, verspreid over meerdere onderzoeksprojecten,” denkt hij.
Klimaatbeleid
Sidsel Bøckman van brancheorganisatie Gartnerforbundet wijst erop dat de branche sinds 2000 de klimaatuitstoot heeft gehalveerd. “Volgens het energiebeleid van onze organisatie moet mineraalolie nog voor 2025 worden verboden en olie worden vervangen door bio-olie. Dan blijft er nog 46.000 ton CO2 over, afkomstig van fossiele brandstof. Dat lijkt veel, maar dat is niet meer dan 0,09 procent van de sector met een quota-verplichting,” vertelt Bøckman. Hoewel de tuinbouwbranche graag een rol wil spelen bij deze ontwikkeling, gaat het allemaal niet vanzelf. “Wat biogas betreft, is er minder gebeurd dan we verwachtten. De kosten zijn een probleem. Mogelijk krijgt de transportbranche hierin prioriteit, omdat die kapitaalkrachtiger is.”
De tuinbouwbranche heeft weliswaar verschillende maatregelen getroffen om de klimaatemissie te verlagen, maar kasplanten hebben nu eenmaal warmte en CO2 nodig om van fotosynthese te kunnen profiteren. “Zonder CO2 is de opbrengst lager en moet het areaal worden vergroot om het totaalvolume te kunnen garanderen,” zegt Bøckman. “De ultieme oplossing is nog niet nabij, maar in het hele proces is het wel belangrijk om de belangen van de glastuinbouw te benadrukken. De financiële situatie van de tuinbouwers is al problematisch, en er is weinig ruimte voor experimenten. Daarom is het van het grootste belang dat de branche ontheffing van CO2- en gasquota krijgt. De glastuinbouw maakt deel uit van de landbouw, maar krijgt slechts twee tot drie procent van de middelen die worden vrijgemaakt voor de landbouwsector in totaal. Een ontheffingsmaatregel zou direct diegenen bevoordelen die het het hardst nodig hebben. Daarnaast willen we dat klimaatmaatregelen worden beloond met een gereduceerde energieprijs,” aldus Bøckman.
Bron: Bondevennen