“Eigenlijk is het heel raar”, zegt Ravesloot. “Ga je eerste een paar uur lekker sporten om je vervolgens weer vol te eten en drinken met vet en snelle koolhydraten. Want ook al is de sportinfrastructuur in Nederland relatief goed geregeld, toch kennen ook wij een groeiend probleem met bijvoorbeeld jeugdobesitas.”
In het rapport ‘Steden van fruit en honing’ suggereerde het Innovatienetwerk van het Ministerie van EL&I vorig jaar al dat het concept ‘sportfruit’ een manier zou kunnen zijn om de vele sportparken in ons land te benutten voor een positieve boodschap. Ravesloot: “Sociale marketing heet dat. En dat is dus precies wat we nu via een pilot in Amsterdam proberen: het creëren van gezonde voedingslijnen naar de eigen kantines. Bij het sportpark Middenmeer-Voorland hebben we, medegefinancierd door het Stadsdeel Oost, 216 fruitbomen en 510 heesters geplant. We zijn nu volop bezig om die planten te laten adopteren door verenigingen, teams, of bezoekers, die van het park gebruik maken. Dat we straks een bordje bij een boom kunnen zetten met bijvoorbeeld ‘Deze appelboom is geadopteerd door Dames-3 van de Hockeyvereniging’.
Onbespoten signaal
Ravesloot verwacht niet dat de stadsboomgaard de lokale groeteboer brodeloos zal maken. “Het gaat ook helemaal niet om de productie, die we van zo’n miniboomgaard gaan halen. Het signaal is belangrijker dan de opbrengst. Het punt moet vooral zijn dat we met een aantal kisten onbespoten fruit de mensen aan het denken zetten. Sowieso is er niets leuker dat met een groep vrienden je eigen geadopteerde fruitbomen leeg te plukken. Maar dat fruit is op zijn best na een paar weken weer op. Wat dat betreft kan de lokale groenteboer zelfs profiteren van dit initiatief. Want ook in de rest van het jaar wil je fruit kunnen aanbieden, bijvoorbeeld in een automaat naast de machine met sportdrank en chocoladerepen. Om nog maar te zwijgen van een mogelijke stijging van de fruitconsumptie thuis, dankzij veranderend gedrag.”Ruimtelijk plan
Voor Ravesloot is Fruit4Sport niet wezenlijk anders dan om het even welke andere keten, die hij in het fruitonderzoek kan opzetten. “Sinds twee jaar wonen er meer wereldburgers in de steden dan op het platteland. Om al die monden op een verantwoorde manier te voeden, zul je in toenemende mate lokale productie nodig hebben voor lokale consumptie. Initiatieven als Fruit4Sport passen daar prima in.”Ravesloot denkt dat de expertise van PPO fruit op verschillende manieren van pas kan komen in dit project. “Als een vereniging zich meldt voor deelname aan Fruit4Sport, kunnen wij allereerst een ruimtelijk plan maken: welke bomen passen in het beschikbare gebied bij de gegeven grondsoort en waterstand. Doordat we de lat hoog leggen met 100% onbespoten fruit en ook relatief beperkte verzorging, kun je niet zomaar alle rassen en cultivars overal kwijt. Daarnaast adviseren we ook over het onderhoud van de bomen en struiken en over het plukken en bewaren van het fruit.”
Wilde pluk
Het liefst wil Ravesloot alle bomen laten adopteren door clubs of teams, die van een sportpark gebruik maken. “Maar als dat niet lukt, is dat ook geen punt. Het kan ook heel stimulerend zijn om een deel van zo’n stadsboomgaardje open te stellen voor ‘wilde pluk’. In veel landen zie je sowieso een trend om meer gebruik te maken van al het eetbaars dat in en rond een stad groeit.”WUR-Fruit
Behalve een impuls voor de gedragsverandering rond sportvelden in Nederland, steekt Wageningen UR samen met proeftuinpartner Fruitconsult ook de hand in eigen boezem. Ravesloot “Uit de gegevens van de cateraar blijkt dat de consumptie van fruit in onze eigen kantines laag is. Dat ligt voor een deel aan de prijs. Studenten betalen niet snel € 0,60 voor een appel van een nogal gemiddelde kwaliteit. Daarom leveren wij sinds kort zogenoemd ‘WUR-fruit’ van ons proefbedrijf in Randwijk aan de campus. Studenten en medewerkers kunnen ook fruitabonnementen afsluiten, waarmee ze op gezette tijden een fruittasje kunnen afhalen.”Met het programma ‘WUR-fruit’ hopen de initiatiefnemers de – dramatisch lage – consumptie van fruit onder de eigen “bevolking” met een factor tien te verhogen. “En het mes snijdt aan twee kanten”, erkent Ravesloot. “Op deze manier kunnen wij ons fruit ook voor iets meer dan de kostprijs afzetten, terwijl we het voorheen onder de kostprijs moesten zien kwijt te raken. Per jaar produceert PPO toch gauw 300 ton fruit. Dus behalve de eigen kantines, wil ik ook kijken of we bijvoorbeeld bij het Nationaal Sportcentrum Papendal, de Hogeschool van Arnhem en Nijmegen (HAN) en de Radboud Universiteit de studenten aan het WUR-fruit kunnen krijgen.”
