Het project is een onderzoek van de Tamil Nadu Agriculture University (TNAU). Zij toonden aan dat nano-folie een chemische damp uitstoot, die de houdbaarheid van groenten met wel 21 dagen kan verlengen zonder dat er iets van de kwaliteit verloren gaat. De onderzoekers aan het TNAU zijn nu de samenwerking aangegaan met Canada en India om deze nieuwe nano-materialen te testen op mango's in een project dat in maart is begonnen en 30 maanden duurt. Het project wordt uitgevoerd door de University of Guelph in Canada, TNAU in India, het Industrial Technology Institute (ITI) in Sri Lanka, en MYRADA, een non-gouvernementele organisatie in Zuid-India.
K. S. Subramanian, professor aan de afdeling voor nanowetenschappen en technologie van het TNAU vertelde dat een gemiddelde Indiër slechts 80 gram fruit per dag consumeert — de helft van de ADH — ondanks het feit dat het land een van 's werelds grootste fruitproducenten is.
'De belangrijkste reden voor deze lage fruitconsumptie is de hoeveelheid fruit, die verloren gaat na het oogsten,' zo vertelt Subramaniam. Het tekort aan gekoelde opslagruimten in India betekent dat 40% van het geoogste fruit sowieso verloren gaat. Dit fruit heeft een waarde van $71 miljoen (4 miljard Indiase roepies).
Om dit probleem aan te pakken, hebben de onderzoekers nano-materialen ontwikkeld met de synthetische versie van hexanol. Deze stof is in kleine hoeveelheden terug te vinden in planten zoals bonen en komkommers. Hexanol verlengt de houdbaarheid van AGF door het fosfolipase-D enzym aan te vallen. Dit enzym is verantwoordelijk voor het bederf van AGF. In sommige landen gebruiken telers een hexanol spray op de gewassen, maar in warme landen is dat niet praktisch omdat de spray dan heel snel verdampt.
Om dit probleem aan te pakken, hebben de onderzoekers nano-materialen ontwikkeld met de synthetische versie van hexanol. Deze stof is in kleine hoeveelheden terug te vinden in planten zoals bonen en komkommers. Hexanol verlengt de houdbaarheid van AGF door het fosfolipase-D enzym aan te vallen. Dit enzym is verantwoordelijk voor het bederf van AGF. In sommige landen gebruiken telers een hexanol spray op de gewassen, maar in warme landen is dat niet praktisch omdat de spray dan heel snel verdampt.
De Canadese wetenschappers hebben de synthetische hexanol ontwikkeld en het TNAU team wil proberen om deze hexanol in natuurlijke plantenvezels te impregneren. Deze vezels laten de chemische stof los in het product om zo de activiteit van de enzymen te stoppen. De Sri Lankese wetenschappers willen de hexanol gebruiken in een wax die, als hij succesvol blijkt te zijn, kan worden aangebracht op het nano-folie.
De TNAU wetenschappers zijn begonnen met het bespuiten van de mango gewassen met hexanol in drie mango teeltgebieden in de staat Tamil Nadu in Zuid-India om zo de effectiviteit uit te proberen. Ze verwachten het nano-folie in de eerste helft van 2014 klaar te hebben voor tests.
Alok Dhawan, directeur van het Instituut voor Levenswetenschappen aan de Ahmedabad University en oprichter van de Indiase Nanoscience Society, waarschuwt dat er onderzoek moet worden gedaan op de gevolgen van het milieu van verpakkingsmaterialen met hexanol.
De antimicrobiële eigenschappen van hexanol zouden ook schade kunnen berokkenen aan verschillende natuurlijke, biologische afbraakbacteriën, zo voegde Dhawan hier aan toe. Daarom zouden de effecten hier van op het ecosysteem ook moeten worden bestudeerd.
Bron: scidev.net
