Weblog Hans van Luijk
Simply the Best
En dat gaf precies aan wat er door mijn hoofd ging. We hadden net te horen gekregen van de NMa dat we als fusieverenigingen niet vergunningsplichtig waren inzake de mededingingswet. We konden dus eindelijk verder. Het hele traject met de NMa zou kostbaar en tijdrovend geweest zijn. Hoewel niemand dacht dat er bezwaren tegen deze fusie konden zijn, blijft het altijd spannend totdat je de definitieve goedkeuring krijgt.
De mededingingswet is pas een tiental jaren oud en tegen het doel van de wet kan niemand zijn. Voor ieder bedrijf of burger is het ergerlijk als je denkt dat er prijsafspraken gemaakt worden. Een gezonde concurrentie is noodzakelijk voor een weerbaar bedrijfsleven. Een prima zaak dus die mededingingswet. Wat minder fijn is, is dat deze wet en hoe hij toegepast wordt, een voorbeeld is van de verregaande juridisering van onze maatschappij. Zo is de organisatie die mede verantwoordelijk is voor de controle op de naleving van de mededingingswet, de NMa, in korte tijd uitgegroeid van een kleine organisatie tot een moloch van een toezichthouder met een kantoorflat vol juristen. En als fuserende partij ben je daardoor verplicht om minimaal net zoveel gewicht aan juridische kennis in te brengen. Rechtenstudenten hoeven dus voorlopig niet bang te zijn dat er straks geen emplooi voor ze is.
We maken het tegenwoordig allemaal ontzettend ingewikkeld. Zo ingewikkeld dat we als burger maar ook als bedrijfsleven het niet meer kunnen bevatten en dat je daardoor steeds meer overgeleverd wordt aan (duurbetaalde) specialisten en adviseurs. Ondertussen worden er door de overheid steeds meer toezichthouders in het leven geroepen, die heel specialistisch bepaalde onderdelen van de maatschappij in de gaten gaan houden. Maar wie controleert eigenlijk weer de toezichthouders? Dat is natuurlijk de politiek. Maar we zien dagelijks dat ook de dames en heren uit de Tweede Kamer het soms ook niet meer overzien en steeds meer vervallen in blabla en fraaie one-liners die ons daarmee een beeld proberen te scheppen dat alles onder controle is. En als er iets is wat de crisis van de afgelopen jaren ons duidelijk gemaakt heeft, is dat juist niet alles onder controle is.
Ondanks de duurbetaalde en fors uit de kluiten gewassen toezichthouders zoals de DNB, AFM en NMa worden we bijna wekelijks getrakteerd op banken die in problemen komen, excessen in de hypotheekmarkt en bestuurders van woningcorporaties die denken dat ze financiële genieën zijn. Met grote gevolgen voor ons allen en toezichthouders die opnieuw opzichtig gefaald hebben. Onze maatschappij is zo complex geworden dat bijna niemand het meer kan begrijpen. Eenvoudige zaken worden door juristen en ambtenaren steevast zo moeilijk gemaakt dat we als burger de moed maar opgeven. Je zou bijna denken dat er moedwil in het spel is.
Daarom wil ik pleiten voor veel meer eenvoud in onze samenleving. Eenvoudige en heldere regels, die iedereen kan begrijpen en die eenvoudig te controleren zijn. Goede oplossingen zijn vaak briljant van eenvoud. Geen complexe financiële producten waar alleen de aanbieder van beter wordt maar gewoon een hypotheek met lineaire aflossing. Geen zes overheidsinstanties, die allemaal je bedrijf komen inspecteren, maar één bevoegde instantie. En zo kunnen we allemaal ons wensenlijstje invullen.
Wat is er eigenlijk mis met eenvoud en simpel? Simpel heeft vaak een negatieve klank maar ik ben gek op simpel. Ook binnen Van Nature streven wij altijd naar simpele en heldere oplossingen en afspraken. Ze zijn het makkelijkste uit te leggen en doen vaak het beste recht aan onze gezamenlijke belangen.Laten we eenvoud weer in ere herstellen. Simpel is the Best!?
