Wat voor motief heeft een kunstmestfabriek als Yara om in zee te gaan met een project als WarmCO2?
"Bij de fabriek in Sluiskil beslaan de productiekosten voor 80% uit energiekosten. Het ligt dus voor de hand dat we op alle gebieden zoeken naar mogelijkheden om het energieverbruik en de impact daarvan te beperken. In het WarmCO2-project komt daar nog bij dat we naast restwarmte ook CO2 kunnen leveren. Dat sluit aan bij de aandacht, die we hebben voor duurzaamheid. Een derde motief is dat we graag zoeken naar synergie met onze omgeving."Waar zitten, volgens u, de belemmeringen als het gaat om een project als WarmCO2?
"Om een project als WarmCO2 van de grond te krijgen, zijn niet alleen financiële drempels te overwinnen, maar vooral ook politieke. Zo moest er op politiek niveau een besluit worden genomen om dit gebied bij Terneuzen in te richten als glastuinbouwgebied. Hier heeft de gemeente Terneuzen een stimulerende rol in gespeeld.""Ook technisch zijn er uitdagingen, maar uiteindelijk is de financiering toch doorslaggevend. In ons geval is de financiële crisis zeker een belemmering geweest. Banken staan in deze tijd niet te springen om in innovatieve projecten te stappen. Dankzij met name Zeeland Seaport, die garant stond voor de financiering, is het toch gelukt. Vergeet niet dat we praten over een investering van 70 miljoen euro en dat we daarnaast ook nog ons productieproces moesten aanpassen.
Bron: Warmco.nl
Wat kunnen we leren van dit innovatieve project?
"Het belangrijkste vind ik dat je niet alleen moet kijken naar de terugverdientijd van het project, maar ook naar de effecten ervan in de omgeving. In dit geval is het creëren van werkgelegenheid in deze regio erg belangrijk. Dit effect moet je meenemen in de berekening van het rendement. Financieel is het dan misschien niet direct rendabel, maar dat wordt anders wanneer je ook de gevolgen voor de maatschappij meerekent."Wat moet er gebeuren om het succes van project te vergroten?
"We hebben op dit moment te maken met economische tegenslagen, zoals de financiële crisis en ook de terugslag als gevolg van de EHECbacterie. Daardoor zijn de prijzen van bijvoorbeeld de tomaten ingestort. Dit is een lastig moment voor initiatieven als WarmCO2. Maar het is ook een kwestie van tijd, want in de Nederlandse glastuinbouw zal een grote behoefte ontstaan aan duurzame glastuinbouwprojecten. Dat vraagt ook om nieuwe gebieden, zoals hier in Zeeuws Vlaanderen.""Belangrijk is dat we aan dit project met hart en ziel verder gaan bouwen. Dat we nog beter naar voren brengen dat hier sprake is van een uniek project. De combinatie van restwarmte en CO2 maakt dat glastuinders zich voor 100% kunnen richten op het gewas. Als dat duidelijk is, komt er wellicht ook meer animo om dit idee ook elders verder uit te werken. Ook met steun van Den Haag."
Marc Van Hijfte is per 1 oktober opgevolgd door Geert De Raedemaecker, die van 1991 tot 2006 al werkte in Sluiskil, voordat hij plantmanager werd in respectievelijk Duitsland en Noorwegen.