"Na de tweede wereldoorlog zijn wekunstmest gaan gebruiken”, begint Pius Floriszijn krachtige betoog. "Mooi spul, vonden we met zijn allen. Het enige nadeel was dat we er elk jaar meer van nodig hadden om hetzelfde rendement te krijgen. We namen het voor lief. Intussen doodde het zout dat in kunstmest zit nagenoeg al het bodemleven, moesten we steeds dieper ploegen en nog meer bemesten. Zonder het te weten hebben we zelf het bodemleven om zeep geholpen."
Bestrijden lukt niet
"Wat doe jij als ze aan jou of je gezin komen? Juist, je maakt je sterk. Je wordt strijdbaar. Dat is een ingebouwd mechanisme. Dat hebben wij mensen niet alleen. Dat heeft elk organisme. Ook schimmels. Als ze in hun voortbestaan worden bedreigd, vechten ze om te overleven. Ze worden resistent. En, hoe toevallig, net op het moment dat wij met de handen in onze haren zitten, komt er steeds een nieuw middel op de markt. Ik geloof niet in een complottheorie, maar feit is dat we steeds meer bestrijdingsmiddelen zijn gaan gebruiken tegen steeds hogere kosten.”Het belang van mycorrhiza’s
Wat moeten we dan doen om het bodemleven te verbeteren? Floris: "Ons niet zozeer concentreren op wat een gewas ziek maakt, maar op wat een gewas gezond maakt. Een gewas geeft gemiddeld 35% van zijn suikers af aan de bodem. Deze bieden voedsel aan een gunstig bodemleven, of preciezer: aan de rhizosfeer. Daarnaast zijn er schimmels die zich in de wortels nestelen en de opname van water en mineralen voor de uienplant verzorgen. Dat zijn de mycorrhiza’s.""Dat is fundamentele kennis. Probleem is dat veel adviseurs die kennis onvoldoende
hebben. Zij beschouwen mycorrhiza’s als een luxe product. Dat zijn het niet. Ze horen wel degelijk bij de wortels van planten en zeker bij die van de hele uienfamilie. Juist dat gebrek aan kennis kost de sector vele miljoenen per jaar. Onnodig, want er is zoveel bekend over gunstige organismen, dat het goedkoper is om deze in te zetten dan om te proberen om de ongunstige organismen te bestrijden. Want dat laatste is in honderd jaar nog nooit iemand gelukt."
De knop moet om
Willen we op lange termijn mooie en gezonde gewassen blijven telen die minder gevoelig zijn voor allerlei ziekten, dan moet de knop om, zo besluit Pius Floris: "De gemiddelde mens is echter bang om te veranderen. Zo’n acht procent van de markt bestaat uit pioniers. Dat zijn mensen of bedrijven die voorop lopen in de ontwikkelingen. Op die markt richten wij ons als bedrijf met onze producten. De rest volgt vanzelf. Dat duurt misschien een tijdje. Maar dat gaat onafwendbaar gebeuren.""De Europese overheid ziet namelijk heel goed in dat een gezonde agrarische sector in Europa alleen maar haalbaar is als er op een duurzame manier wordt geproduceerd. Juist in die landen waar men niet bekend is met onze ‘moderne’ teeltmethoden, neemt de belangstelling voor duurzame teelten toe. De
meeste residuvrije gewassen komen inmiddels al uit die landen."
Bron: Uien Magazine, De Groot & Slot