Schrijf je in voor onze dagelijkse nieuwsbrief om al het laatste nieuws direct per e-mail te ontvangen!

Inschrijven Ik ben al ingeschreven

U maakt gebruik van software die onze advertenties blokkeert (adblocker).

Omdat wij het nieuws gratis aanbieden zijn wij afhankelijk van banner-inkomsten. Schakel dus uw adblocker uit en herlaad de pagina om deze site te blijven gebruiken.
Bedankt!

Klik hier voor een uitleg over het uitzetten van uw adblocker.

Meld je nu aan voor onze dagelijkse nieuwsbrief en blijf up-to-date met al het laatste nieuws!

Abonneren Ik ben al ingeschreven

Serieuze vragen over aspergeteelt in Peru

De voorbije vijftien jaar hebben de Peruaanse asperges stap voor stap de Europese en Amerikaanse markt veroverd. Maar hoe duurzaam is de teelt van asperges in de kuststrook ten zuiden van de hoofdstad Lima? Recent voerde de Vlaamse ngo FOS nog campagne tegen de onderbetaalde arbeid en ook het waterverbruik is een groeiend probleem.

De aspergeteelt in Peru is een recent fenomeen. Pecannoten, vijgen, olijven en druiven voor de vermaarde drank pisco waren de gewassen die vroeger op de arme zandgrond verbouwd werden. Maar de meeste landbouwcoöperaties die in de kuststreek actief waren, gingen failliet. Net in die periode lanceerde USAID, de officiële Amerikaanse ontwikkelingsorganisatie, een promotiecampagne voor asperges en werd een Californisch zaadbedrijf onder de arm genomen om een hybride variëteit te ontwikkelen voor Peru.

Toen een voormalige landbouwminister er wat later in slaagde om wetten door het parlement te jagen die zijn bedrijf toelieten om beslag te leggen op land en waterputten kon de opmars van de asperges beginnen. 20.000 hectare zijn vandaag in productie, goed voor 50.000 jobs. In zeventig procent van de gevallen gaat het om vrouwen en de arbeidsomstandigheden zijn niet bepaald rooskleurig te noemen, zo staat te lezen in de nieuwsbrief Pala, die focust op de problemen in de globaliserende wereld.

Daarbij wordt verwezen naar een campagne die de socialistische ngo FOS eerder dit jaar voerde, onder de titel 'Schadalig goedkoop. Een halve euro per uur, geldig zolang de uitbuiting strekt'. Met die actie wilde de organisatie een duwtje in de rug geven van de CGTP, de grootste vakbond in Peru. Aangeklaagd werd dat werkneemsters vaak zonder contract moeten werken en dat overuren niet correct uitbetaald worden.

Daarnaast is er ook nog het probleem van de slinkende watervoorraden aan de Peruaanse kust. Recente metingen voorspellen dat het grondwater in het departement Ica binnen 15 jaar op zou zijn, niet alleen voor de aspergeteelt maar ook voor de bevoorrading van de steden en voor het drinkwater van de honderdduizenden mensen die er wonen. "We pompen momenteel dubbel zoveel op in vergelijking met wat opgevuld wordt in de grondlagen", bevestigt Javier Chion van het landbouwministerie.

Efficiëntere irrigatie kan een deel van de oplossing aanreiken. Men zou overwegen om water te kanaliseren uit het hoge Andesgebergte, dat zich uitstrekt langs de kuststrook. Alpaca- en lamakwekers vrezen voor het uitdrogen van hun graasweiden in het hooggebergte. Er is zelfs sprake van om rivieren die naar de Amazone vloeien om te leiden naar de aspergebedrijven, met ongekende gevolgen voor de waterhuishouding in Brazilië.

"Het is duidelijk dat het water toebeheert aan wie er het meeste behoefte aan heeft", zei de voorzitter van de Peruaanse Associatie van Aspergekwekers onlangs. Om elk misverstand te vermijden voegde hij eraan toe: "En dat zijn wij". Pala roept de consumenten echter op om hun stem te laten horen in het debat over de Peruaanse aspergekweek. "Als je meerekent dat de meeste asperges vers en per vliegtuig geleverd worden, met alle CO2-uitstoot van dien, kan het niet anders dan dat we serieuze vragen moeten stellen bij asperges uit Peru", zo luidt het.

Bron: Vilt
Publicatiedatum: