Rouwproces
Het afscheid van zijn 'kindje' is niet minder dan een rouwproces. 'Er zijn boekjes waarin je advies krijgt hoe hiermee om te gaan. Maar die helpen niet.' Ook het 'mooie bedrag' dat hij voor zijn zaak krijgt, vergoedt niet alles. Er volgen meer beproevingen. De koper van zijn vriesbedrijf, de IJslandse rederij Eimskip, had hem een rol als adviseur beloofd. Blankendaal zou helpen bij de opbouw van een intercontinentaal netwerk van scheepvaartlijnen en pakhuizen. 'Er waren grootse plannen. Ik zou voor hen de wereld afreizen. Er is niets van terecht gekomen.'Opgehemeld
Achteraf moet hij vaststellen dat hij zich heeft laten leiden door een verkeerde beeldvorming van de IJslanders in de media. 'In die tijd, ruim voor de ineenstorting van het IJslandse financiële systeem, werd hun ondernemerschap opgehemeld in de zakenbladen. Ik dacht: "Dat zit wel goed".' Eimskip staat dan bekend als een gerenommeerde rederij die zorgt voor de levensmiddelenaanvoer naar IJsland.Landsbanki
De Noord-Hollandse zakenman maakt kennis met de grote financiers op het eiland. Er volgt een afspraak met Landsbanki. 'Toen zei de naam van die bank mij helemaal niets.' Bij de ontmoeting met de topman van de bank toont deze veel interesse in het lintje dat de Nederlander op zijn revers draagt. De bankier vraagt of hij ook zo'n koninklijke onderscheiding kan krijgen. Met de wetenschap van vandaag geeft Blankendaal hem weinig kans.Hij begint te twijfelen aan de reputatie van de IJslanders als ze alles kopen wat los en vast zit. Miljarden worden er besteed aan acquisities, maar veel aandacht voor de gekochte bedrijven is er niet. Investeringen in de koel- en vrieshuizen van Daalimpex blijven achterwege. Terwijl dat wel nodig is. 'Er worden steeds hogere eisen gesteld aan de logistieke processen. Elke lading vis of sap moet te traceren zijn. Als je daarin niet meegaat, raak je snel achterop.'
Zeggenschap herwinnen
Een koersval van de aandelen brengt de IJslanders in het nauw. Ze komen klem te zitten met de financiering van hun bezittingen. De koelhuizen gaan in de verkoop. Blankendaal wil gebruik maken van zijn contractuele recht om zijn vroegere onderneming terug te kopen. Gesprekken daarover leveren echter niets op. De vraagprijs van euro 50 mln vindt hij buitensporig hoog. Hij geeft de moed niet op en benadert ABN Amro met het voorstel om het hypothecaire krediet op het vastgoed van Daalimpex over te nemen. Het is een andere weg om hetzelfde doel te bereiken: de zeggenschap herwinnen over de onderneming die hij dertig jaar geleden heeft opgericht. Hij krijgt nul op het rekest. De bank verkoopt haar vordering aan de grote concurrent van Daalimpex, het IJmuidense familiebedrijf Kloosterboer.En dan gebeurt er iets waar Blankendaal niet op gerekend had: Daalimpex gaat failliet. Hij meldt zich bij de curator voor een doorstart, maar krijgt naar eigen zeggen te weinig tijd om een bod uit te brengen. Kloosterboer is hem te snel af en wordt voor euro 38,6 mln de nieuwe eigenaar.
Laatste troefkaart
En nog geeft Blankendaal zich niet gewonnen. Hij speelt zijn laatste troefkaart uit. Want de vestiging in Tuitjenhorn, de bakermat van zijn vroegere bedrijf, heeft hij nooit uit handen gegeven. Die locatie mochten de IJslanders alleen maar huren. Per 1 april kan hij de koelcellen op de West-Friese kleigrond gebruiken om een nieuwe start te maken. Oude zakenrelaties, waaronder zeevissers en winkelketens, steunen hem daarin. 'Ze bellen mij of ik iets voor hen kan doen.' Het zijn klanten die een alternatief willen voor Kloosterboer die door de overname van Daalimpex marktaandeel wint in de IJmond en Vlissingen.Blankendaal - sinds kort AOW'er - is weer helemaal in zijn element. Hij maakt plannen voor nieuwe vriespakhuizen in de regio's Amsterdam en Rotterdam. De totale investering kan oplopen tot zo'n euro 30 mln. Er is al een stuk grond gekocht in Barendrecht.
Helpt zijn West-Friese koppigheid hem weer in het zadel? Zelf noemt hij zich een stijfkoppige realist. Dus niet doordraven tegen beter weten in. Voorlopig is hij niet meer te stuiten. Hij weet zich gesteund door de toezegging van klanten om financieel bij te dragen aan de bouw van de nieuwe vriescomplexen. Over de IJslanders geen goed woord meer. 'Ze hebben luchtkastelen gebouwd. Dat noem ik pure misleiding."
Bron: Financieel Dagblad
