Het is alom bekend dat het eten van asperges de geur van urine kan beïnvloeden. Toch is niet iedereen in staat dit op te merken.
Tijdens het koken van asperges ontstaan er zwavelverbindingen, die door het lichaam weer uitgescheiden worden via de urine, althans, in sommige gevallen. Tijdens een studie onder honderden proefpersonen werd de geur van de urine bestudeerd. Hieruit bleek dat een aantal mensen niet in staat is de aspergegeur op te merken in hun urine.
Eerste chemische analyses van urine gaven aan dat methaanthiol, CH4S, een stof is die actief is in menselijke urine. Een onderzoek uit 1956 heeft echter uitgewezen dat deze stof wel of niet aanwezig kan zijn in de urine. Een ander onderzoek wees vervolgens weer uit dat 100% van de Franse bevolking hun urine kon ruiken na het eten van asperges. Naar aanleiding van deze en latere onderzoeken ging men er vanuit dat de urinegeur genetisch bepaald was.
Toch bleven een aantal onderzoekers zich afvragen of methaanthiol wel echt verantwoordelijk was voor de geur. In 1980 werd daarom in Israël onderzoek gedaan waaruit bleek dat sommige proefpersonen geen verschil opmerkten tussen de geur van kraanwater en die van urine met aspergegeur. Onderzoekers lieten vervolgens de personen die de geur niet waarnamen, asperges eten en lieten de urine ruiken aan hen die de geur wel konden ruiken. Hierbij merkten alle proefpersonen de geur op.
Wat is er dan werkelijk aan de hand? Het blijkt ingewikkelder te zijn dan gedacht. In 2011 liet een ander onderzoek mensen ruiken aan urine met basilicumgeur en gewone urine. Deze test wees uit dat zij die niet in staat waren aspergegeur te ruiken in urine, wel in staat waren om de basilicumgeur te onderscheiden. Zo'n 6% van de personen was niet in staat de aspergegeur waar te nemen, 8% produceerde geen noemenswaardige aspergegeur maar deze percentages betroffen niet dezelfde proefpersonen.
Onderzoekers beweren dat sommige mensen een hoge concentratie van de geurstof produceren, terwijl anderen hier veel minder van produceren. Ook zijn sommigen gevoeliger voor de geur dan anderen.
Het ziet er naar uit dat er niet één specifieke genetische eigenschap aan te wijzen is die bepaalt of we de geur van asperges wel of niet kunnen ruiken in onze urine. Dit betekent dus dat er ergens iemand rondloopt, die na het eten van asperges een enorme stank produceert maar zich hier totaal niet van bewust is.