Steden veranderen in nieuwe voedingsproductiezones

Telen staat aan de vooravond van een grote revolutie. Er zal voeding geteeld gaan worden in stedelijke gebieden, waarbij gebruik gemaakt zal worden van gerecycled materiaal.

Julian Cribb, een Australisch toonaangevend spreker en journalist, was gastspreker in het State of the Nations panel op Hort Connections, samen met AUSVEG CEO James Whitehead, PMA AU-NZ CEO Darren Keating en Dr Jimmy Botella van de Universiteit van Queensland.

Cribb moedigde telers aan om te stoppen met het spreken over tuinbouw en landbouw alsof het verschillende sectoren zijn. Zijn voorkeur gaat uit naar de noemer 'food'. Hij voegde eraan toe dat de wereld in z'n geheel afstevent op een gebrek aan water, wat een effect zal hebben op vijf miljard mensen in de jaren '20. Daarom zal een radicale verandering nodig zijn.

"Voeding zal een fantastische en dramatische revolutie ondergaan," zei hij. "Een deel hiervan bestaat eruit dat de helft van de voedingsteelt in de wereld gaat verhuizen van teeltbedrijven naar de steden. Dat komt omdat steden de helft van 's werelds nutriënten nodig hebben. We moeten deze nutriënten recyclen. Jullie hebben het over agritectuur, hydrocultuur en over nieuwe manieren om zonlicht te gebruiken. Momenteel zijn daken vrij. Ik ken een architect in Londen die zegt dat de stad 80% van z'n vraag naar groenten en fruit op daken kan telen - en dat is exclusief kleine volkstuintjes."

Hij zegt dat mensen momenteel ongeveer 250 van de mogelijk 27.000 soorten eetbare planten consumeren. Ook daarin ligt een enorm potentieel voor telers.

"We zijn nog niet eens begonnen om de aarde te onderzoeken op wat goed is om te telen en wat goed is om te eten," zei Cribb. "Telers moeten gaan nadenken over investeren in de stadstechnologie. Ze moeten met architecten spreken over hoe ze water binnen een gebouw recyclen, hoe ze nutriënten weer opvangen in dat gebouw en wat voor soort ketting we bouwen. Moeten we insecten introduceren en dergelijke."

Whitehead zegt dat hij de potentie voor expansie en groei in de teelt van Australië ziet, maar dat dit niet zonder uitdagingen komt.

"Dit vraagt om kapitaal en aan mensen om risico's te nemen," zegt hij. "Dat is moeilijk omdat onze Australische cultuur gebaseerd is op de familiebedrijven. Daarom zie ik dat eigen vermogen een rol gaat spelen en dat mensen zullen zeggen als jij niet meedoet, dan doe ik het, met of zonder jou."

Hij voegde eraan toe dat het een uitdaging is voor Australië om voeding te telen die concurrerend is op het gebied van prijzen, vooral in vergelijking met voeding die geïmporteerd wordt.

"We zijn een handelsnatie. We willen toegang tot overzeese markten en die hebben we nodig om onze bedrijven te laten groeien," zei Whitehead. "Je kunt niet van overzeese markten verwachten dat ze groeien en die van jezelf gesloten houden. Daarom is het enige antwoord dat ik bedenken kan dat je een product nodig hebt, dat in elk opzicht net zo goed is als dat van je concurrent, ongeacht of die verder op de weg zit of aan de andere kant van de wereld."

"Een andere uitdaging voor telers is, volgens het panel, verspilling. Bedrijven worden steeds creatiever in het bedenken van oplossingen voor de producten die ze niet kunnen verkopen door er bijvoorbeeld wortelwodka van te maken. Maar het ligt aan de consument of die er oren naar heeft. Een reden waarom groenten en fruit vaak verspild worden is dat ze zo goedkoop zijn, wat ook schadelijk voor de telers is."

"Telers gaan de hele tijd door technische revoluties, ze zijn er erg goed in," zei Cribb. "Maar dit mag niet gestuurd worden vanuit die gigantische voedingsbedrijven die de voedingsprijzen naar beneden willen schroeven. We moeten de prijzen van voeding omhoog zien te krijgen, zodat telers duurzaam kunnen telen; zorgen voor het water, de bomen en de biodiversiteit. Alleen maar oogsten vergroten lost het probleem niet op. Je krijgt meer voedingswaarde via een klein bedrijf dan van een multi grote teler."

Cribb tipte ook aan dat driekwart van de mensen sterven aan dieetgerelateerde ziekten. Tuinbouw zou hierin een prominente rol kunnen spelen. Het panel was het erover eens dat diëtisten een rol dienen te spelen, samen met telers en onderzoekers om mogelijk nutriënten aan nieuwe variëteiten toe te voegen zonder dat dit ten koste gaat van de smaak.

Ondertussen zegt Keating dat privéondernemingen beter een rol zouden kunnen spelen in het verspreiden van berichten over gezonde voeding, dan in het lobbyen bij de regering voor hervormingen.
 
"Ik zie liever dat bedrijven het goed doen in plaats van dat de regering het goed krijgt," zei hij. "We kunnen kijken naar de relaties die bedrijven met elkaar aangaan - ze gaan als het ware om de regering heen. Ze lopen door verschillende landen en zetten een bevoorradingsketting op. Je ziet aanbodkettingen ontstaan doordat mensen vertrouwen willen hebben in en verstand willen hebben van de herkomst van een product. Tot op zekere hoogte wordt de regering dan minder relevant."

Een andere factor waarop de consumptie vaart is marketing, wat volgens Keating tegenwoordig veel verder gaat dan het vroegere adverteren.

"De consument heeft de macht om eindeloos te converseren zonder dat wij daar de hele tijd deel van uitmaken," zei Keating. "Je kijkt naar alles, van Masterchef tot Instagram - het is ongelooflijk tot welke discussies dat leidt. Marketing is enorm, want het is meer dan alleen met de consument bespreken wat hij wil eten. Als je breder kijkt zie je dat er veel goede berichten zijn over het eten van groenten en fruit, maar het komt niet bij mensen aan. Dus ligt er nieuw werk in vertellen over hoe je je voelt."

Dr Botella vertelde het publiek dat het voor telers van belang is om boven op technologische voordelen te zitten en om deze beter eerder dan later over te nemen.