Het enten van groentenzaailingen is een unieke tuinbouwtechnologie die al vele jaren in Oost-Azië wordt toegepast om problemen te ondervangen die samenhangen met de intensieve teelt op beperkte landbouwgrond. Deze technologie werd in de late 20e eeuw in Europa en andere landen geïntroduceerd met verbeterde entmethoden, geschikt voor de commerciële productie van geënte groentenzaailingen.
Het enten van tomaten is wereldwijd een goed ontwikkelde praktijk aan het worden met veel voordelen voor de tuinbouw. De belangrijkste reden om tomaten te enten, is het voorkomen van de schade door bodempathogenen bij intensieve teelt. Nu lijkt men te hebben ontdekt dat het enten op geschikte onderstammen ook de nadelige effecten van abiotische stress zoals droogte, temperatuurveranderingen, mineraaltekorten, zoutstress en waterstress kan verminderen naast het verbeteren van de efficiëntie van het gebruik van water en voedingsstoffen door tomatenplanten.
Een nieuwe studie geeft een overzicht van de wetenschappelijke literatuur over de verschillende aspecten van het enten van tomaten, waaronder entmethoden, de interactie tussen onderstam en ent, van onderstammen afgeleide veranderingen in vegetatieve groei, vruchtenoogst en de kwaliteit van geënte planten onder verschillende teeltomstandigheden. De studie belicht ook de economische betekenis van de geënte tomatenteelt en de invloed die er moet worden aangewend en technische kwesties die moeten worden aangepakt voor een bredere implementatie van enting.
Klik hier om de studie te bekijkjen op HortScience.