Tholen - Je hoort dat er een tekort aan hop is, je hebt groene vingers en je houdt wel van een biertje. Wat doe je dan? Precies, dan ga je aan de slag. Tomatenteler Joost van der Voort heeft de afgelopen periode samen met productontwikkelaar Bart van Meurs en kassenbouwer Hans Bransen in het Westland hop geteeld. Nu onderzoeken ze of hun product als Westland Hop in de markt gezet kan worden.
Dat hop een onmisbaar ingrediënt is voor bier, weet iedereen. Dat het in Duitsland, de VS, China en Tsjechië geteeld, is misschien minder bekend. Dat het tientallen euro's per kilo oplevert en dat er een tekort aan is, was voor Joost, Hans en Bart reden genoeg om ermee aan de slag te gaan. "Speciaalbieren en hobbybrouwen zijn bovendien in opkomst. Dat zijn markten die waarde hechten aan kwaliteit en aan herkomst. Toch wordt hop nauwelijks in Nederland geteeld", vertelt Bart. "Genoeg kansen dus."
Met Hans als kenner van de kas en de inrichting, Bart als afzetdeskundige en creatief brein en Joost als plantenkenner werd er twee proeven weggezet: een in de vollegrond en een in de kas. "We zijn natuurlijk tuinbouwminded en dan trek je al gauw de parallel door met de tomaat. Je wil weten of je dezelfde truc kunt uithalen, of het je lukt in de kas een ander kwaliteits- en productieniveau te krijgen dan in de vollegrondsteelt", vertelt Bart. Joost verduidelijkt: "Generatief en vegetatieve groei, daar hebben alle planten mee te maken. Maar hoe trigger je dat? Dat moet je ontdekken. Bij onze proef bleken de planten buiten het even goed te doen als de planten binnen. De groei was wel heel anders, maar de opbrengst gelijk. Je ziet dat de huidige rassen passen bij de buitenteelt: ze zijn goed bestand tegen wind en kou."
Van de geoogste hop hebben de mannen hun eigen bier laten brouwen. Een RPA – een Rye Pale Ale. Die smaakt best – maar dat is niet het einddoel. Nu de hopteelt geslaagd is, staan ze voor de volgende stap: is hier een business model van te maken? "Daar zijn we nu mee bezig. De teelt gaat goed, maar het is een heel arbeidsintensief proces", vertelt Bart. " Per kilo is hop kostbaar, maar het is ook een verschrikkelijk licht product en het wordt nog eens gedroogd ook. Je moet enorm veel oogsten om een kleine hoeveelheid gewicht te verkrijgen. Er is veel arbeid nodig. Daar zijn natuurlijk oplossingen voor: in de traditionele teelt werken ze met oogstmachines." Die hadden ze in de proefteelt niet en met regelmaat is er dus een zaterdag doorgewerkt. "Dat is geen probleem, maar we weten wel dat blind nog een keer hetzelfde wegzetten geen meerwaarde heeft. Automatisering van de oogst is een vereiste. Voor we daarin investeren, zoeken we de markt op. Dat zijn we nu aan het doen."
De reacties zijn nu in ieder geval al positief. "Het past bij het concept van hobbybrouwen en bij de animo voor speciaalbieren. Je gaat voor regionaal product met een verhaal erachter – dat is wat we maken. Bovendien kunnen we ons ook gaan richten op de teelt met maximale inhoudsstoffen. Ook daar ligt nog veel ruimte." Nu onderzoeken ze of het project met deze insteek ook echt geld gaat opleveren. "Als hobby is het inderdaad te duur", lacht Bart. "We zoeken afnemers met interesse en het liefste ook een student om de business case door te rekenen. Iemand die ook enthousiast van het product wordt – een bierdrinkende student? Dat moet wel te vinden zijn, toch?"