Schrijf je in voor onze dagelijkse nieuwsbrief om al het laatste nieuws direct per e-mail te ontvangen!

Inschrijven Ik ben al ingeschreven

U maakt gebruik van software die onze advertenties blokkeert (adblocker).

Omdat wij het nieuws gratis aanbieden zijn wij afhankelijk van banner-inkomsten. Schakel dus uw adblocker uit en herlaad de pagina om deze site te blijven gebruiken.
Bedankt!

Klik hier voor een uitleg over het uitzetten van uw adblocker.

Meld je nu aan voor onze dagelijkse nieuwsbrief en blijf up-to-date met al het laatste nieuws!

Abonneren Ik ben al ingeschreven
"maar de kas mis ik nog steeds"

Komkommerkwekerij wordt vakantiepark

Tholen - Wat het kost om de kwekerij te laten verdwijnen? Voor veel komkommertelers was deze vraag vijf jaar geleden misschien een geschenk uit de hemel geweest, maar Robert Heesakkers zat er helemaal niet op te wachten. Toch heeft hij zijn bestaan als teler vaarwel gezegd. "Maar de kas mis ik nog steeds."
 


"Mijn vader is in 1964 op deze plek begonnen met de teelt van vollegrondsgroenten. Later is hij overgestapt naar glas en uiteindelijk heb ik de kas overgenomen en naar 1,2 hectare uitgebreid", vertelt Robert Heesakkers. Een kas was geen gewoon gezicht in het Brabantse Heeze-Leende. "Hier in de buurt zijn we de enige. Of nou ja, waren." De komkommerkwekerij van Robert en Monique Heesakkers is er namelijk niet meer. Vijf jaar geleden kregen ze de een verzoek van Waterschap de Dommel. Of de kas gesloopt mocht worden en wat het zou kosten. De kas stond in het gebied waar een waterbergingsgebied gepland was.

Op de heide
In eerste instantie zagen Robert en Monique de verkoop helemaal niet zitten. "De tuinbouw is hard werken, maar we verdienden een goede boterham. Ook in mindere tijden hadden we het onder controle. Als het aan mij had gelegen, hadden we nog steeds komkommers gehad." Maar al snel werd duidelijk dat er eigenlijk geen andere optie was. Daarna kwam de discussie over de financiƫle vergoeding op gang. "Daar kwamen we niet echt uit", vertelt Robert. "Als soort van wisselgeld hebben we toen toestemming gekregen om hier een recreatieve bestemming te realiseren. De overheid zag in eerste instantie liever dat we helemaal vertrokken en eventueel ergens anders opnieuw een kwekerij zouden beginnen, maar dat zag ik niet zitten. Zo rooskleurig was de situatie in de glastuinbouw vijf jaar geleden niet. En de locatie hier is prachtig: we zitten vlakbij Natura2000, 2000 hectare hei. Waar glastuinbouw eigenlijk beperkingen oplegde, zou toerisme kansen bieden."




 
In 2014 ging de kogel door de kerk en kwamen de laatste komkommers de kas uit. 1 juli 2015 is de kas gesloopt. De afgelopen twee jaar hebben Robert en Monique gewerkt aan het realiseren van tien recreatiewoningen. Gezamenlijk verbouwden ze de technische ruimte van de kas tot atrium van het vakantiecomplex. In plaats van substraatruimte en opslag is nu een lounge gerealiseerd, waar gasten kunnen ontspannen en ook het verhaal achter het bedrijf kunnen horen. "Dat vinden ze interessant om te horen. Ook over de tuinbouw, hoe dat eraan toe gaat."
 
De Rulse Hoeve is inmiddels geopend en de eerste gasten zijn tevreden weer vertrokken. Is het nou makkelijker of moeilijker dan telen? "Anders", vindt Robert. "We hadden vroeger een winkel aan huis, dus ik ben wel gewend om met mensen om te gaan." Een ding is zeker: de kas mist hij nog steeds. "Het telen op zich, maar ook het hele hebben en houden er omheen." Voor volgend jaar staat er dan ook in ieder geval een flinke moestuin op de planning. "De waterberging hier had eigenlijk al af moeten zijn, maar dat is door een aantal rechtszaken vertraagd. Wanneer het af is, gaat die moestuin er zeker komen."
 


Voor meer informatie:
De Rulse Hoeve
www.rulsehoeve.nl