Postelein: gezonde smaakmaker

Postelein komt oorspronkelijk uit Indië en kwam via de Romeinen bij ons terecht. Het plantje voelt zich prima thuis op zandgrond. Onder glas wordt er vanaf eind februari gezaaid. Na een vijftal weken kan het oogsten beginnen. Postelein is een eenjarige plant die makkelijk te herkennen is: op lange bladsteeltjes groeien vlezige glimmende blaadjes die schotelvormig met elkaar vergroeid zijn. In het wild bloeit postelein van juni tot laat in de herfst met gele bloemetjes. De eetbare zaadjes zitten verpakt in een 'zaaddoosje' waarvan het dekseltje openspringt. Postelein is er van april tot september.

Kopen

De blaadjes moeten fris ogen en mooi groen zijn. Gele blaadjes wijzen op ouderdom. Er mogen geen beschadigingen of zwarte vlekken te zien zijn.

Bewaren

Postelein bevat zeer veel ijzer en is ook rijk aan nitraat waardoor het een kwetsbare groente is, die na de oogst snel moet worden geconsumeerd. Bij rotting wordt nitraat immers omgezet in het schadelijke nitriet. Postelein kan je een paar dagen in de groentelade van de koelkast bewaren, maar de kwaliteit neemt snel af. Eet het daarom zo vers mogelijk.

In de keuken

Postelein heeft een licht zure en zoute smaak. Je het zowel gekookt als vers eten. Postelein kun je klaarmaken als spinazie, verwerken in soep of rauw door een slaatje mengen. Bij verhitting verlies je wel een deel van de smaak.

Weten

Door haar hoge gehalte aan vitamine C is postelein een belangrijke bron van vitamine C en mineralen als calcium, magnesium en ijzer. Reeds eeuwen wordt postelein geprezen om zijn geneeskundige werking.

bron: Flandria