Canada heeft één van de grootste glastuinbouwsectoren ter wereld. In Ontario, één van de grootste concentraties kassen in Noord-Amerika, vind je inmiddels meer dan 1300 hectare kas. Die sector kent een rijke geschiedenis. De onderstaande video van de 'Archives Of Ontario' beschrijft hoe het er in de jaren ’70 aan toe ging in de kassen.
De moderne glastuinderbouwer moest in 1971 groot denken. De grond wordt met 180 graden verwarmd. Dit is noodzakelijk ter voorbereiding op de productie. De grond worden met 200.000 gallons water per acre besproeid. Het wordt ook wel lekken genoemd door de tuinbouw.
Zonlicht en stoom zijn twee belangrijke ingrediënten voor de productie. Maar niet veel, controle is de sleutel. Ook het dak van de kassen sluit automatisch. Zonder elektriciteit kan er geen ventilatie zijn. Diesel generators zijn onmisbaar in de voorziening van elektrische stroom. 30 minuten zonder warmte in slecht weer kunnen een gewas verwoesten in de kas.
Een screenshot van een teler die net een goede deal gesloten heeft en zijn geld ontvangen heeft
De tomaten worden begeleid tijdens de groei. In de video wordt benadrukt dat telers om hun gewas geven. Effectieve bestuiving is belangrijk in de Canadese teelt. Tijdens de oogst waren er altijd veel handen nodig. Iedere dag bestond uit 's ochtends plukken, de vrachtauto laden en dan 's middags naar de markt. De meeste telers vervoerden de gewassen naar een centraal pakhuis. Bij deze pakhuizen was het altijd druk.
In het pakhuis werden de tomaten gelost, gesorteerd op grootte, kleur en kwaliteit. Dat was snel werk en moest goed uitgevoerd worden. De komkommers, naar de koninklijke familie vernoemd, werden ook gesorteerd. De 'prince', de 'queen' en de 'king'. De marketing was ook belangrijk. Met name de vragen waar, wanneer en hoeveel?
Er zijn meerdere manieren om tomaten en komkommers te telen. Alles onder één dak: het planten, goedkeuren, groeien. Veel telers verkochten zelf hun producten op basis van de marktprijzen. De markt was niet alleen een plaats om iets te verkopen, maar een manier van leven.
Of iedereen de sla in Ontario (Canada) lustte was de vraag
Geduldige en toegewijde mensen waren de innovators in de glastuinbouw in Ontario. Maar nog meer; tijdens het buitenseizoen plantten veel telers kortetermijngewassen zoals blad sla en krop sla. Bijna alles in deze business was beperkt houdbaar, zelfs het plastic voor kassen. Voor de glastuinders was er geen zomervakantie zonder huiswerk. In Ontario in Canada was er meer dan 60 miljoen vierkante meter aan gewassen onder glas.
Bron: Youtube