Een teler die een biomassacentrale wil realiseren en hiervoor een vergunning Wet natuurberscherming (Wnb) wil hebben, heeft die vergunning terecht niet gekregen. Dat heeft de Rechtbank Den Haag afgelopen maand geoordeeld.
De biomassacentrale en het glastuinbouwbedrijf zijn gezamenlijk niet aan te merken als één project, volgens de provincie en daar is de rechter het mee eens. Ook heeft de teler onvoldoende onderbouwd dat salderen op grond van het bestemmingsplan mogelijk is. Salderen is nodig vanwege stikstofdepositie. De biomassacentrale moet op iets meer dan 11 kilometer van een Natura2000-gebied komen.
De plannen van de teler stammen al uit 2016. In 2019 werd de Wnb-vergunning aangevraagd. Het college van Gedeputeerde Staten van de provincie Zuid-Holland wees de aanvraag af.
Stikstof
De teler wijzigde/vulde in de bezwaarfase de aanvraag door aan te geven in eerste instantie alleen houtchips te willen verstoken. Volgens het college is die wijziging te laat ingediend en is er uitgebreid onderzoek nodig naar de gemaakte claim dat bij het verstoken van houtchips de stikstofdepositie 0,00 mol/ha/jaar is. Daarbij wijst het college er onder meer op dat de teler zich hierbij beroept op gegevens van de leverancier van de biomassa-installatie. De wijziging is door het college niet betrokken in het besluit voor weigering van de aanvraag.
Omdat het college het teeltbedrijf van de aanvrager en de biomassacentrale niet als één geheel ziet voor de Wnb-vergunning, kan er volgens het college geen sprake zijn van intern salderen. Dat de biomassacentrale in de toekomst ook voornemens is andere glastuinbouwbedrijven te bedienen en dat de aanvrager ook een eigen WKK heeft, maakt dat er volgens de rechter geen sprake is van een exclusieve samenwerking tussen de teler en de biomassacentrale. De teler wil later ook onder meer ook groenteloof uit de kas in de biomassa-installatie verstoken. Hierbij is wel sprake van stikstofdepositie en is salderen nodig.
De rechter heeft het beroep van de teler tegen de weigering van de vergunningsaanvraag ongegrond verklaard. De teler kan in hoger beroep tegen de uitspraak van de Rechtbank Den Haag op 22 maart jongstleden.
