Tom Tetteroo blikt terug op werkzame leven

Tholen - Na ruim een halve eeuw in de tuinbouw zwaait Tom Tetteroo, commercieel technisch adviseur bij Stolze, binnenkort af. Momenteel is hij z’n werkzaamheden aan het afbouwen, om het stokje over te dragen aan opvolger Ben Pieterse. Per 31 maart mag Tom gaan genieten van z’n pensioen, maar niet voordat hij met ons wat bijzondere herinneringen deelt.

Het begon voor Tom op de technische school in Delft. Naast zijn opleiding, 1 dag per week, ging Tom op 16-jarige leeftijd aan de slag bij Poot Elektra in Schipluiden. Geen tuinbouwopleiding dus, maar hij rolde via het technische werk wel de sector in. “We hebben veel nieuwe installaties gemaakt, tijdens de overgang van koude naar gestookte teelten. En vrij kort hierna kwam de tijd van de omschakeling van zware stookolie naar gas, waardoor we veel installaties hebben mogen ombouwen” Ook het installeren van Zentra klimaatregeling – vroeger net zo’n bekende naam als Priva – behoorde tot de dagelijkse werkzaamheden.

Ben Pieterse is de opvolger van Tom Tetteroo

Met de semafoon in de bioscoop
Eind jaren 70 werkte Tom in de service – en dat had ook gevolgen voor z’n liefdesleven. “Als ik met m’n vriendin naar de film wilde, moest de semafoon mee. Dat was een ding van 30 bij 15 bij 20 centimeter, plus uitschuifbare antenne. Dus dan zette ik dat ding op de grond en om de antenne heen keek ik naar de film. Hij ging regelmatig af, en dan moest ik weer terugbellen naar een antwoordapparaat om de melding te krijgen van de teler die een probleem had.”

Zijn vriendin had er gelukkig wel vrede mee dat de uitjes naar de bioscoop regelmatig werden onderbroken. “Met die typisch Westlandse nuchterheid zei ze dan: ‘Dat is je beroep, klaar.’" En inmiddels zijn ze alweer 45 jaar getrouwd.

Een zware verloving
Tom vertelt dat hij veel te danken heeft aan z’n vrouw, die hem altijd heeft gesteund – tot aan het ‘prakkie in de magnetron’. Met de verloving ging het echter nog bijna mis… “We gingen met de zwaar beladen servicewagen naar Den Haag, om verlovingsringen te kopen bij Siebel. Met parkeren ging het fout, ik kwam vast te zitten op de stoep. Toen moest ik dus de halve wagen leeghalen en kon ik er gelukkig weer vanaf rijden.”

Van stofjas naar stropdas
In 1978 werd Poot Elektra overgenomen door Dalsem, en Tom verhuisde mee. Zes jaar later, in 1984, werd hij daar verkoopadviseur. “Ik was gewend om altijd overal in stofjas of overall naartoe te gaan, maar dat was van de ene op de andere dag verleden tijd. Als ik weleens naar de zaak kwam zonder stropdas, sprak Jan Dalsem me aan: ‘Joh, ben jij vrij vandaag?’ ‘Nee, hoezo?’ ‘Nou, doe dan gauw je stropdas om!’ Dus toen ik verkoopadviseur werd, hing ik die vrijdagmiddag m’n stofjas aan de wilgen, en de maandag erop verscheen ik strak in het pak, in een luxe auto.”

Wespennest
Soms was de tuinbouw voor Tom een wespennest – maar dan letterlijk. Zo ging hij twee jaar geleden op bezoek bij een teler om een installatie te vervangen. De teler deed voor Tom de deur naar de installatie open, waar een paar wespen omheen zoemden.

“Toen bleek achter die deur een heel wespennest te zitten. Ik sloeg die beesten weg, waarbij ik met m’n horloge ook nog eens mezelf een snee in m’n gezicht sloeg. En die teler zelf zette het op een lopen omdat hij allergisch bleek te zijn. Een paar dagen later is dat nest professioneel weggehaald en konden we alsnog ons werk doen.”

Diezelfde week ging Tom naar een chrysantenkweker in de Bommelerwaard. Waar hij de wespen nog had kunnen ontlopen, zou hij nu wel worden gebeten, maar niet door wespen. “Ik was er al vaker geweest, dus ik liep de schuur in, op weg naar de waterruimte. Word ik drie keer in de binnenkant van m’n been gebeten door een hond. Het bloed stond in m’n broek.” Toevallig ging Tom er onlangs weer op bezoek, en de kweker had een nieuwe herder.” Gelukkig bleek de nieuwe hond niet zo’n bijter als de vorige.

Tuinbouw in hart en nieren
Tom is in zijn werkzame leven zo gepassioneerd dat zelfs op vakantie in IJsland de handrem werd aangetrokken. “Mijn vrouw en ik reden op vakantie in 2020 langs een kas en toen ik zonder wat te zeggen stopte, vroeg mijn vrouw, wat zie je nu weer? Ik MOEST even een foto maken van de gigantisch oude belichtingsarmaturen uit 1978 die daar in de kas hingen, zo oud had ik ze lange tijd niet gezien.”

Cultuurverandering
Terug naar de grote lijnen – want in 53 jaar tuinbouw heeft Tom natuurlijk niet alleen anekdotes meegemaakt, hij heeft ook de ontwikkelingen in de sector van dichtbij gezien. “Ik vind dat de cultuur in de sector zich nogal heeft ontwikkeld – telers zijn managers geworden. Vroeger deed je een bakkie op het middenpad, dan kwam moeder de vrouw met een emaillen pot met koffie en een paar zelfgebakken koekjes.”

In die tijd liep ook de eigenaar zelf tomaten mee te plukken, en dat is nu wel anders. “Door de virussen kom je niet zomaar meer de kas in, en dat is ook logisch. Maar al bij al vind ik het na al die jaren nog steeds een prachtig vak – van de techniek tot het opbouwen van een relatie met de klant – maar nu is het tijd om het wat rustiger aan te doen en te gaan genieten van mijn kinderen, Sarah, Luuk en Sofie en mijn 6 kleinkinderen.”

Dit was deel 20 in de serie 'Andere Tuinbouwtijden'. Een serie waarin diverse 'oude rotten in het vak' terugblikken en vooruitkijken. En waarin wij onderzoeken wat hun werk heeft betekend voor de tuinbouwsector van nu.

Tips voor de serie zijn van harte welkom en kunnen gemaild worden naar: info@groentennieuws.nl. Hieronder alle delen tot nu toe.

Deel 1: Piet Bom - Fiberglass kassen de opvolger van aluminium?
Deel 2: Henry van der Lans - We sliepen in hetzelfde hotelletje...
Deel 3: Rob Grootscholten - 42 jaar kassenbouw in een notendop
Deel 4: Peter Stuyt - Als Hollandse Amerikaan combineer ik...
Deel 5: Leo Alsemgeest - Stap voor stap een stapje terug
Deel 6: Harry Dullemans - Je moet nooit zeggen dat je er niet bent...
Deel 7: Kees de Groot - We moeten iets anders maken dan een...
Deel 8: Leo Alleblas - De drang naar avontuur zit in ons bloed
Deel 9: Carel Zwinkels - Een tuinder moet zich blijven ontwikkelen ...
Deel 10: Willem van Dorssen - Willem, pas je op met je lakschoen ...
Deel 11: Cees en Leo van der Lans - Als je alles zelf wilt doen ...
Deel 12: Marten Barel - De ontwikkeling die de tuinbouw heeft...
Deel 13: Hans Zeeman - Dankbaar dat onze familienaam nog...
Deel 14: Johan de Hoog - Bij storm rapen we samen het glas
Deel 15: Ton van der Kooij - Voor één avond toverde ik mezelf om ...
Deel 16: Cees Overgaauw - Zonder beschermengel had ik nu nog ...
Deel 17: Bram van den Ende - De belevenissen van Bram in ...
Deel 18: Henk Koot – Bij mijn introductie als voorlichter had ik ...
Deel 19: Cees VandenEnden - Terug op halve eeuw glastuinbouw