Het Department of Primary Industries and Regional Development (DPIRD) van West-Australië heeft onderzoek gedaan naar de mogelijkheden om water met een beperkt zoutgehalte te gebruiken voor de irrigatie van tuinbouwgewassen.
Het ministerie is in de onderzoeksfaciliteit in South Perth begonnen met proeven met marginaal zout water op tomaten, paprika's en meloenen. Ook zal er apparatuur voor het meten van het zoutgehalte van de bodem worden geïnstalleerd op percelen van telers in het zuidwesten, om het effect van zout op de gewasprestaties te meten.
Foto: Onderzoekswetenschapper dr. Lukasz Kotula van het DPIRD met meetapparatuur voor bodemvocht en het zoutgehalte, gebruikt in een onderzoeksproef
Volgens onderzoekswetenschapper dr. Lukasz Kotula zou een aanzienlijke hoeveelheid grondwater van matige kwaliteit met een totaalgehalte aan opgeloste vaste stoffen (TDS) van 1000 tot 3000 milligram per liter geschikt kunnen zijn voor de tuinbouwproductie.
"Geschat wordt dat er in West-Australië meer dan 265 liter grondwater van matige kwaliteit beschikbaar is," aldus dr. Kotula. "Hoewel veel van het water van betere kwaliteit in de Swan Coastal Plain al is toegewezen aan irrigatiebedrijven en andere watergebruikers, zijn er grote hoeveelheden marginaal zout water dat niet wordt gebruikt voor irrigatie. In veel andere landen in de wereld wordt water van meer dan 1000 mg/L TDS met succes gebruikt voor de irrigatie van gewassen. Ons onderzoeksproject zal waardevolle informatie opleveren over welke kwaliteit marginaal zout water kan worden gebruikt voor verschillende gewassen en beheerstrategieën, rekening houdend met het plaatselijke klimaat, de regenval, het bodemtype, de drainage en wegspoeloverwegingen."
Hij legt uit dat gewassen verschillen in hun tolerantie voor het zoutgehalte, waarbij tomaten in droge gebieden in China met succes worden geteeld met water van ongeveer 3000mg/L TDS en paprika's in Israël met 1800mg/L TDS op zandgrond met een passend irrigatiebeheer. De zuidwestelijke zandgronden van West-Australië en de aanzienlijke regenval in de winter, waar geaccumuleerd zout gemakkelijker wegspoelt dan op zwaardere gronden in een droog klimaat, bieden voordelen voor irrigatie met marginaal zout water wanneer er geschikte strategieën worden toegepast.
Dr. Kotula zegt dat er wordt gezocht naar het optimale irrigatietype en -frequentie, het bodemvochtgehalte, mulch om de verdamping te verminderen, de tijd van het jaar en de groeifase van het gewas voor het gebruik van zout water in het zuidwesten.
"Het toedienen van extra water om het zout uit de wortelzone van het gewas te spoelen is het belangrijkste onderdeel van irrigatie met marginaal zout water," zei hij. "Het is heel belangrijk dat de grond niet uitdroogt, want dan concentreert het zout zich in de wortelzone, waardoor de plant schade oploopt. Bij druppelbevloeiing, waarbij de bladeren niet nat zijn, is irrigatie met hogere zoutgehaltes mogelijk dan bij irrigatie boven de plant, waarbij de bladeren nat worden en bladzoutverbranding optreedt. De chemische samenstelling van het irrigatiewater, met name het chloride- en natriumgehalte, zal ook een belangrijke factor zijn bij het bepalen van de plantengroei en niet alleen het totaal aan opgeloste vaste stoffen."
Bron: www.agric.wa.gov.au
Voor meer informatie
Dr. Lukasz Kotula
Department of Primary Industries and Regional Development
Tel.: +61 8 9368 3269
lukasz.kotula@dpird.wa.gov.au