De familie Bolla exploiteert haar tuinbouwbedrijf al meer dan 70 jaar vanuit Nettuno, een klein stadje in Midden-Italië. "In het late voorjaar telen we snijbiet, witlof en spinazie. Van juni tot oktober telen we aubergines, komkommers en sperziebonen. In de zomer rucola en sinds een paar jaar voegen we daar sla en selderij aan toe," zegt Antonio Bolla, eigenaar van Azienda Agricola Bolla.
Een van de redenen waarom het bedrijf al zo lang actief is, is dat het altijd duurzaamheid en innovatie heeft omarmd, zegt de teler. "Tien jaar geleden was ik helemaal niet tevreden met onze teelt, zowel op het gebied van kwaliteit als kwantiteit. We hadden grote problemen, dus ging ik op zoek naar een oplossing. Op dat moment ontmoette ik Alessandro Cinelli, een landbouwkundige. We zijn op een heel andere manier naar de glastuinbouw gaan kijken."
Antonio Bolla
Een verlengstuk in plaats van een middel
Antonio legt verder uit dat ze de bodem zijn gaan behandelen als verlengstuk en niet als een teeltmiddel. Ze begonnen de bodem en het water te analyseren en bedekten hun 20 ha kassen met sensoren om te meten hoe de planten presteren. "Op deze manier gaan we te werk door te integreren, in plaats van eenvoudigweg te irrigeren, waardoor de planten precies de voedingsstoffen krijgen die ze nodig hebben."
Precies zijn met meststoffen en irrigatie zijn cruciaal voor Antonio, niet alleen uit financieel oogpunt, maar ook omdat de grond nogal zanderig is, wat betekent dat er minder wordt vastgehouden. "Soms voegen we wat compost toe aan de grond om het evenwicht te herstellen en de retentie te verhogen."
Ook deze compost is rijk aan voedingsstoffen, want het is het bijproduct van biogas. "Er is een biogasinstallatie in de buurt en die verzamelt al ons afval. Met het bijproduct daarvan verbeteren we de kwaliteit van de bodem en voegen we belangrijke voedingsstoffen toe."
Vooruitlopend op de curve
Omdat Antonio en zijn bedrijf vooral met grootschalige distributie werken, moet hij aan vrij hoge normen voldoen. Toch zorgt hij ervoor altijd voorop te lopen. "We gaan een stap verder en gebruiken al inoculanten, mycorrhizae."
Bovendien moderniseert hij momenteel de kas om een nieuwe robot te testen die de efficiëntie verhoogt. "We werken aan het railsysteem en dat alles terwijl de leverancier zorgt voor de fabricage van de robot."
Dit kan zeker een grote hulp zijn om de fytosanitaire handelingen die hij moet verrichten nog verder te verminderen, hoewel Antonio al enig succes had zonder het gebruik van een robot. "Drie jaar geleden heb ik de hele wintercyclus gedaan zonder ook maar één keer te spuiten."
Sindsdien gaat het best goed met het bedrijf wat gewasbescherming betreft, al is het geen gemakkelijke opgave, geeft Antonio toe. "Je loopt wel tegen een aantal muren aan, vooral als je bedenkt dat het veel gemakkelijker en direct effectief is om gewoon wat chemicaliën te spuiten. Het probleem is dat de meeste leveranciers de telers niet voorlichten over de gewasbeschermingsmiddelen in kwestie. Op die manier is het voor telers moeilijk om een methode te bedenken die hen zowel resultaten oplevert als de duurzaamheid aanpakt. Telers moeten dus zelf op zoek naar de juiste middelen en antwoorden. Toen ik de juiste bemesting moest begrijpen, huurde ik een deskundige in en luisterde ik acht uur lang naar hem. Daarna hielden we contact en wisselden we informatie uit over de genoemde fytosanitaire behandelingen."
Omgaan met crisissen
Dankzij deze uiterste aandacht voor de kleinste details hebben Antonio en Azienda Agricola Bolla weinig tot geen last gehad van de stijgende energieprijzen.
"Aanvankelijk verwarmden we de kassen met diesel, daarna zijn we biomassa gaan gebruiken en momenteel gebruiken we LPG, waarop je geen belasting betaalt. Bovendien is de prijs van LPG veel stabieler dan die van aardgas. Ook hier waren er enkele stijgingen, maar niets in vergelijking met aardgas. Zo ging de prijs voor LPG van 0,37 euro naar 0,55. Wat het tekort aan arbeidskrachten betreft, had ik problemen tijdens de coronapandemie, maar nu ben ik helemaal ingedekt. Er staan mensen in de rij om in onze kassen te werken. Toegegeven, de prijsstijgingen van meststoffen en plastics, en ook van het transport, zijn momenteel nogal wat. Onze maandelijkse rekening ging inderdaad van 3.000 euro naar 9.000. Dat komt vooral door meststoffen en irrigatiewater."
Tegelijkertijd heeft de grootschalige distributie zich niet aangepast aan deze kostenstijgingen in de teelt. Antonio moet dus manieren vinden om zelf rond te komen. "Nu ben ik in een positie waarin ik enigszins invloed kan uitoefenen bij het onderhandelen over de prijs," zegt hij. "Er was bijvoorbeeld een distributeur die me een verhoging van 4% aanbood om mijn producten te kopen. Onnodig te zeggen dat ik hem onmiddellijk op de zwarte lijst heb gezet. In dit bedrijf verbeteren we voortdurend onze processen en dat blijkt uit de resultaten. Bovendien gebruiken we recycleerbare verpakkingen en doen we veel moeite om ons personeel op te leiden.
Daarnaast omvat ons beleid ook leveringen op dezelfde dag. Dat betekent dat als een leverancier minder betaalt voor mijn producten of minder afneemt van wat aanvankelijk was afgesproken, dat een enorm verlies is, economisch gezien. Maar persoonlijk gezien is dit het goede gevecht dat telers moeten leveren. Als de consument weet welke processen er bij de teelt plaatsvinden en hoe financieel en arbeidsintensief dat is, dan zal hij graag de hogere prijs betalen. Anders moeten de telers zelf de vraag creëren. Zo kunnen ze de prijs dicteren en bepalen aan wie ze hun producten verkopen."
Voor meer informatie:
Bolla Azienda Agricola
www.agribolla.com/en-gb