"Spanje is de grootste aardbeienproducent in de EU en de provincie Huelva neemt ongeveer 95% van de Spaanse teelt voor zijn rekening." Volgens Francisco Javier Molina Hidalgo, van de BIO278 'Vegetale Biotechnologie en Farmcognosie'-groep van de Universiteit van Córdoba (UCO), "gaat tussen de 5 en 25% van de productie, afhankelijk van het ras, verloren, omdat het fruit te zacht wordt tijdens het rijpingsproces, omdat het besmet raakt met ziekteverwekkers of omdat andere factoren de kwaliteit negatief beïnvloeden".
"Hierdoor zijn aardbeien een bijzonder interessant gewas voor de toepassing en ontwikkeling van plantenbiotechnologie", zegt Molina Hidalgo. Een onderzoeksgroep onder leiding van Juan Muñoz Blanco, zo stelt de UCO in een verklaring, heeft twee studies ontwikkeld waarin het de kennis van de moleculaire aansturing van het rijpingsproces van aardbeien heeft weten te vergroten en te verdiepen.
Rijping stoppen
De BIO278-groep heeft onderzocht hoe DNA-methylatie, een mechanisme dat genexpressie reguleert, betrokken is bij het rijpingsproces van aardbeien. Om dit te verifiëren, injecteerde het onderzoeksteam de aardbeien met een chemische verbinding genaamd 5-azacitidine, waarvan de functie precies is om DNA-methylatiemarkeringen te elimineren. Dit heeft het mogelijk gemaakt om behandelde monsters, die de methylatie verloren hebben, te vergelijken met onbehandelde monsters, die ze behouden. Zo hebben ze geverifieerd dat het ontbreken van methylering de rijping van de aardbeien stopt, aangezien de met 5-azacitidine behandelde delen van het fruit wit bleven, terwijl de rest, onbehandeld, normaal rijpte. Latere studies toonden aan dat behandeling met 5-azacitidine de hormonale balans veranderde die de rijping van fruit regelt en de expressie van genen die betrokken zijn bij de biosynthese en de afbraak van genoemde hormonen.
Daarnaast hebben ze de functie van het FanCXE1-gen (carboxylesterase) beschreven, dat een belangrijke rol speelt bij de productie van vluchtige stoffen in aardbeien. Deze verbindingen ontstaan tijdens het rijpingsproces en vormen de aroma's van het fruit. Daarom hebben ze een grote invloed op de kwaliteit ervan.
Aangezien carboxylesterase fundamenteel is in de regulatie van vluchtige verbindingen, "stellen we dit gen voor als een marker voor veredelingsprogramma's, of als een doelwit voor genetische verbetering met meer actuele technieken", concludeert Molina Hidalgo.
De twee studies, gepubliceerd in de tijdschriften BMC Plant Biology en Horticulture Research, bieden nieuwe kennis en tools die niet alleen de aardbeiensector kunnen helpen, maar ook voor andere soorten fruit van toepassing kunnen zijn, aangezien veredelingstechnieken de aantrekkelijke of gezonde kenmerken van voedsel zouden kunnen verbeteren.
Bron: uco.es