The Food and Agribusiness Growth Centre, handelend onder de naam FIAL (een door de sector geleide en door de Australische regering gefinancierde non-profitorganisatie) werkt hard aan de bevordering van beschermde teelten in het land. "98% van de bedrijven die wij vertegenwoordigen zijn klein tot middelgroot," zegt Dr. Mirjana Prica van FIAL. "Dat betekent dat ze misschien geen toegang hebben tot financiële middelen die hen in staat zouden stellen om op te schalen."
Dr. Mirjana Prica van FIAL
Een potentieel om te ontsluiten
Op dit moment draagt de tuinbouw voor 4% bij aan het bruto Australisch product, en hoewel grondstoffen en basisgewassen daar een groot deel van uitmaken, denkt Prica dat de grootste kansen liggen in het segment van de gespecialiseerde gewassen. "Als je de herkomst van een gewas kunt promoten en ervoor kunt zorgen dat je een hoogwaardig product levert, kunnen we ons aanbod differentiëren en slimmer zijn met onze export."
Volgens Prica bedraagt het potentieel van de Australische voedingsmiddelen- en agro-industriesector € 132 mld. "Er zijn ongeveer 19 groeikansen, waaronder tuinbouwpraktijken zoals beschermd telen, die op € 1,3 mld worden gewaardeerd," legt ze uit. "Er is bodem-, water- en landbeheer, er is veevoeder, enzovoort. Als we hierover nadenken, moeten we aan de hele waardeketen denken, hoe we grondstoffen verbouwen en hoe we bewerkt voedsel optimaliseren. Door een categorie aan te wijzen, creëren we ook extra banen en daar kunnen er over het algemeen 300.000 bijkomen."
Grof gezegd zijn veel sectoren afhankelijk van de tuinbouw, zijn producten en zijn grondstoffen. Het is de taak van Prica om telers te helpen die kansen te grijpen die dankzij beschermde teelten topproducten zouden opleveren. "Vandaag de dag worden consumenten kieskeuriger, en terecht," zegt ze. "Mensen zijn nu bereid een hogere prijs te betalen als ze weten dat wat ze krijgen van hoge kwaliteit is. Ze willen gezond eten en gezond blijven."
CEA-clusters als motor voor groei
Het spreekt dus voor zich dat om die hoge kwaliteit consistent te bereiken, de beste manier via Controlled Environment Agriculture (CEA) is. Het probleem daarbij is dat de toetredingsdrempel voor telers vrij hoog kan zijn. Dat is waar FIAL om de hoek komt kijken. "In West-Sydney wordt bijvoorbeeld een nieuwe luchthaven gebouwd en men overweegt om in de buurt daarvan beschermde teeltstructuren te bouwen. De achterliggende gedachte is om clusters te creëren waar vers voedsel van hoge kwaliteit wordt geteeld, bewerkt, verpakt en vervolgens rechtstreeks naar de nabijgelegen luchthaven wordt gestuurd.
"Dit is het soort project dat de Australische tuinbouw doet groeien," zegt Prica. "Wij hebben het voortouw genomen bij de ontwikkeling van clusters; groepen van bedrijven die samenwerken om problemen op te lossen. Daardoor krijgen de ondernemers in die clusters gemakkelijker toegang tot verschillende soorten technologieën. Deze clusters zijn echt belangrijk omdat ze zich richten op verschillende problemen in het hele land." Waar het om gaat is dat er één stem is, één visie die de grondstoffen en de fabrikanten verenigt. "Clusters bieden dat platform."
Het einddoel is om gerichter en efficiënter te exporteren. "Het is een markt van vraag en aanbod en dat kunnen we niet benaderen met pure schaalgrootte," zegt ze. "We moeten slimmer zijn en we moeten het beter doen. Het antwoord is meer differentiatie, dus weg van de commodity-cyclus."
Een casestudy: tomatenteler Flavorite
Tomatenteler Flavorite is een mooie casestudy om te laten zien waar Prica het over heeft. De teler wilde 'de smaak van tomaat terugkrijgen' toen hij in de jaren '80 met zijn bedrijf begon. Maar de experimenten die ze deden, leidden vaak tot oogstverliezen.
"Ze hadden een probleem en ze wisten niet hoe ze dat moesten oplossen. Toen zagen ze een kans," aldus Prica. De telers realiseerden zich inderdaad dat ze het niet alleen konden en dat ze moesten samenwerken en investeren in onderzoek. "Tegelijkertijd waren ze ook nieuwsgierig en stonden ze open voor onderzoek. Ze hadden een visie en ze waren vastbesloten," voegt Prica toe.
Dus begon het bedrijf zijn eigen geautomatiseerde systeem te gebruiken en zelfs te ontwikkelen. "Ze begonnen met het automatiseren van irrigatie, het gebruik van robotica, het meten van vochtigheid, enzovoort," legt ze uit. Ze investeerden ook in de ontwikkeling van hun eigen meetsysteem, dat elke taak in het hele bedrijf meet om de prestaties te controleren en nauwkeurige realtime operationele gegevens te leveren. Het resultaat? "In het verleden teelden ze 5 kg tomaten met ongeveer 60-100 liter water. Vanaf nu telen ze 80 kg met slechts 18 liter water."
Flavorite laat zien hoe samenwerking, openstaan voor nieuwigheden, maar ook investeren in onderzoek een enorme boost kunnen geven aan een CEA-bedrijf. Gezien het harde Australische klimaat biedt het differentiëren van het aanbod om de markt beter te raken door middel van CEA-geteelde producten zeker een enorme kans voor de Australische agribusiness. "We moeten slimmer zijn in wat we telen en aanbieden en we moeten die middelen structureren. Dit zal het potentieel van € 1,3 mld van beschermde teelten in Australië aanboren."
Voor meer informatie:
The Food and Agribusiness Growth Centre
671 Sneydes Road, Werribee, VIC 3030 Australië
+61 499 016 389
info@fial.com.au
fial.com.au