Met CO2-beprijzing wil Nederland de emissie uit onder meer de glastuinbouw naar beneden krijgen. Een dergelijke maatregel waarbij 'de vervuiler betaalt' mag echter niet het 'probleem' verplaatsen naar elders in Europa. CO2 kent immers geen landsgrenzen.
Het kabinet liet daarom onderzoeken wat de gevolgen van CO2-beprijzing zijn voor onder meer (het grootste deel van) de glastuinbouw dat buiten het Europees systeem voor emissiehandel (ETS) valt.
Uit het onderzoek blijkt dat een Europabrede CO2-beprijzing voor niet ETS-glastuinbouw beter werkt dan een (strenge) nationale CO2-beprijzing. Daarbij zou de teelt, en dus de CO2-uitstoot, zich kunnen verplaatsen. Voor de glastuinbouw gaat het om 6,8 MtCO2 die gevoelig is voor wat de onderzoekers 'CO2-lekkage' noemen.
Europabrede CO2-beprijzing maakt dat telers op gelijke voet kunnen concurreren op de Europese markt. Het zorgt voor een zogenaamd 'level playing field'. Nu verschillen de regels van land tot land, zo laten de onderzoekers zien aan de hand van een analyse van onder meer belastingregels die per land verschillen.
De onderzoekers concluderen ook dat het verplaatsen van glasteelten naar warmere gebieden niet per se slecht is. Het kan de wereldwijde CO2-emissie naar beneden brengen. Bovendien wijzen zijn erop dat CO2-beprijzing niet alleen verantwoordelijk is voor het eventueel verschuiven van teelten. Ook de huidige hoge energieprijzen zetten telers (opnieuw) aan het denken, waarbij telen in warmere landen in beeld komt.