Ongeveer een jaar lang verdedigde de Indiase premier Modi een wet die de afzet van land- en tuinbouwproducten volledig liberaliseerde. Het nieuws van vorige week - opgepikt door meerdere media, waaronder Ansa en The Guardian, maar voroal door Al Jazeera - is dat de protesten van de telers het uiteindelijk gehaald hebben en dat de wet is ingetrokken.
Het zwarte nieuws, dat nauwelijks onder de aandacht is gebracht, alsof het een normaal feit betreft, is dat bijna 700 telers gestorven zijn tijdens een jaar dat bol stond van de protesten. Vaak wordt in de media gesproken over een dode pinguïn op Antarctica of een eeuwenoude boom die verloren is gegaan bij een brand in Sierra Leone, maar wie werd er dag na dag op de hoogte gehouden van de dood van 700 telers, gewoon omdat ze de straat op kwamen om te pleiten voor een leefbaar inkomen?
De regering had een pakket wetten aangenomen om de afzet van land- en tuinbouwproducten te liberaliseren, maar daardoor zou volgens de telers het water hen nog meer tot de lippen komen, aangezien het gemiddelde inkomen van een Indiase teler hem ook nu nauwelijks boven de armoedegrens tilt.
"Maar de telers, voornamelijk in de graanproducerende staten Punjab, Haryana en Uttar Pradesh, zijn tegen de wetten opgekomen", meldt Al Jazeera. "Ze beweerden dat de wetten zouden leiden tot een overname van de land- en tuinbouwsector door grote bedrijven en dat ze niet meer de door de overheid verzekerde minimale ondersteuningsprijs zouden krijgen."
De telersorganisaties laten weten dat ze het protest niet zullen stoppen totdat de minimale ondersteuningsprijs weer wet is: "We zijn het verschuldigd aan de 700 telers die tijdens de protesten om het leven zijn gekomen."
"Ook in Italië hoort men vaak spreken over oneerlijke wetten en een minimumprijs voor groenten en fruit. Maar niemand protesteert er, zelfs niet op een vreedzame manier. Het is ondenkbaar, en gelukkig gebeurt het ook niet, dat iemand om die reden het leven verliest, maar het verhaal van de Indiase telers laat zien dat als je iets wilt bereiken, je de strijdbijl moet opnemen. En als je honger hebt, dan vecht je, soms zelfs tot de dood, zo hebben we gezien. Laten we dus deze 700 slachtoffers herdenken, telers die zichzelf opofferden in de strijd voor een waardig bestaan."