"Vooral in koude en gematigde klimaten kunnen we vertical farms gebruiken om een soort elektrisch of energetisch vliegwiel te creëren om de energie van steden in evenwicht te brengen en tegelijkertijd voedsel lokaal te telen", zei Luuk Graamans tijdens zijn lezing op de Vertical Farming Conference dit najaar. Luuk is onderzoeker bij Wageningen University & Research, waar hij de energiebalans van vertical farms en de plaatsen waar ze staan, bestudeert.
"Ik heb geprobeerd te onderzoeken hoe we onze kennis van bouwtechniek, stedenbouw en tuinbouw met gecontroleerde omgeving kunnen combineren om vers voedsel in de stad, voor de stad en met gebruik van de stad te telen", legde Luuk uit.
Hiervoor heeft Luuk in zijn onderzoek oog voor het gewasniveau, het faciliteitsniveau en het stadsniveau. Ook vergelijkt hij de energetische balans van vertical farming met die van kassen op verschillende locaties. Tijdens zijn presentatie nam hij Zweden, Nederland en Abu Dhabi als voorbeelden, omdat die respectievelijk een koud, een gematigd en een warm klimaat vertegenwoordigen.
"Ook al heb je meer energie nodig voor vertical farms, een kas in Zweden verliest zoveel energie dat een vertical farm misschien efficiënter is, en als je kijkt naar CO2 en water, kunnen vertical farms tot 90% efficiënter zijn. De juiste keuze hangt niet alleen af van de bronnen die je gebruikt, maar ook van welke bronnen op bepaalde locaties direct beschikbaar zijn."
Vertical farming kan kloof tussen vraag en aanbod van energie helpen overbruggen
Luuk legde uit dat de energievraag schommelt, zowel gedurende de dag als tussen de verschillende seizoenen. Maar ook de productie of de levering van energie varieert op dezelfde manier, afhankelijk van de energiebron. In Nederland wordt in de zomer meer energie geproduceerd dan in de winter, maar in de wintermaanden is de vraag groter. Daarom stelt Luuk zich de volgende vraag: kan vertical farming een rol spelen bij het overbruggen van die kloof?
"Wat als we vertical farming gebruiken om overtollige elektriciteit te gebruiken en warmte te produceren, aangezien warmte nog steeds een belangrijk bijproduct is van vertical farming? De warmte kan dan direct aan de stad worden geleverd of voor een later moment worden opgeslagen. In plaats van een teeltfaciliteit te zien als een bron van voedsel met warmte als bijproduct, kunnen we het zien als een warmteopwekkingseenheid met voedsel als bijproduct."
Luuk legde uit dat dit model waarschijnlijk het beste werkt in gebieden met waterschaarste, omdat water een meer beperkende factor is dan elektriciteit. De volgende meest efficiënte locaties kunnen gebieden met extreem warme en koude klimaten zijn, gevolgd door gematigde klimaten. Het model is dus waarschijnlijk niet de beste oplossing in elke regio, zodat duurzame teelt in de kas altijd zijn plaats zal hebben in de tuinbouw en een mooie aanvulling vormen op vertical farming.
Op de Vertical Farming Conference bleek dat er geen pasklare oplossing bestaat voor vertical farming in het bijzonder en lokale voedselteelt in het algemeen. Hoewel vertical farming niet altijd de beste oplossing is voor grootschalige teelt, is het toch een uiterst waardevol hulpmiddel voor onderzoek, omdat het wetenschappers in staat stelt verschillende teeltparameters te isoleren en te begrijpen waarom gewassen op deze of gene manier op hun teeltomgeving reageren.
Voor meer informatie:
Wageningen University & Research
www.wur.nl