Schrijf je in voor onze dagelijkse nieuwsbrief om al het laatste nieuws direct per e-mail te ontvangen!

Inschrijven Ik ben al ingeschreven

U maakt gebruik van software die onze advertenties blokkeert (adblocker).

Omdat wij het nieuws gratis aanbieden zijn wij afhankelijk van banner-inkomsten. Schakel dus uw adblocker uit en herlaad de pagina om deze site te blijven gebruiken.
Bedankt!

Klik hier voor een uitleg over het uitzetten van uw adblocker.

Meld je nu aan voor onze dagelijkse nieuwsbrief en blijf up-to-date met al het laatste nieuws!

Abonneren Ik ben al ingeschreven
documentaire over ‘laatste kouwe tuinder van het Westland’ draait weer in Fata Morgana

Het tuindersbloed kruipt waar het niet gaan kan

Ook het tuindersbloed kruipt waar het niet gaan kan. Zelfs voor ‘de laatste kouwe tuinder van het Westland’. Want Peter Zuijderwijk heeft dan wel drie jaar geleden afscheid moeten nemen van zijn tuinbouwbedrijf in Monster, inmiddels heeft ie weer een ‘stukkie grond’ om te bewerken. Op 50 vierkante meter heeft hij nu een moestuin. En dus poseert Zuijderwijk met een prachtige rode kool en een pompoen. 

Het is een beetje kruip door sluip door op de tuin van Wim van den Ende aan de Madeweg in Monster. Hier helpt Zuijderwijk af en toe met de bloemkoolteelt en als tegenprestatie kreeg hij wat land tot zijn beschikking. “Eerst heb ik de boel flink om moeten spitten”, kijkt Zuijderwijk terug. “Maar er is wel een wereld van verschil tussen een buiten- en een binnenteler. Ik moet helemaal opnieuw ‘leren’ telen. In de open lucht heb je er al snel slakken in en duiven eten ook graag mee.”

Sinds april groeit en bloeit er weer van alles. “Ik heb sindsdien sla, andijvie, pompoenen, peen, uien, rode kool en prei gepoot.” En daar heeft hij dan toch weer veel plezier in. De oogst was te veel voor zijn eigen huishouden, maar dat is nooit een probleem. “Je bent met een moestuin wel altijd voor een ander aan het telen”, lacht hij. Maar door de sociale inborst van Zuijderwijk is ie daar alleen maar blij mee.

Zoals een aantal mensen ook nu nog steeds zijn huis weet te vinden. Zuijderwijk: “De mensen stappen niet meer zo makkelijk bij me binnen zoals ooit op de tuin. De drempel om bij mijn huis aan te kloppen is toch iets groter.” Maar toch heeft hij ook op deze woensdag nog twee ‘eetklanten’ die graag bij hem aanschuiven voor een maaltijd en een goed gesprek.

Op het bedrijf van Van den Ende gaat hij deze tijd van het jaar één keer in de week koffie drinken en dan kijkt hij gelijk even hoe de oogst erbij staat. Maar zoals hij vroeger al een sociale functie had voor veel mensen die op zijn bedrijf kwamen aanwaaien, worden zijn gezelschap en luisterend oor ook hier op waarde geschat. “Naast Wim werkt Piet hier als vrijwilliger en die is altijd blij als ik er ben. Pas kon ik een keer niet komen en toen hing hij gelijk aan de telefoon waar ik bleef. Als je wat voor een ander doet en ze daarmee een beetje geluk geeft, zie je dat dat altijd werkt.”

Toch is er wel wat veranderd sinds de tijd dat er over zijn 40 jaar lange tuindersleven een documentaire werd gemaakt, die al door veel mensen is gezien. 

Zijn voornemen om iedere dag naar het strand te gaan en regelmatig in zee te zwemmen heeft ie kracht bijgezet. Zelfs in de winter gaat hij nu één keer keer per week een duik nemen. En ook op het strand wordt hij ruim twee jaar nadat de documentaire werd uitgebracht nog regelmatig herkend als ‘die laatste kouwe tuinder’. Nu hij ‘zeeën van tijd’ heeft is het voor een kouwe tuinder natuurlijk een koud kunstje om de lage watertemperatuur te trotseren.

In de documentaire over zijn tuindersleven zegt Zuijderwijk onder meer dat de grond van zijn voormalige bedrijf ‘altijd een beetje mijn land blijft’. “Het gevoel blijf je houden, ook al komt het wel steeds verder van je af te staan. Maar als ik er langs rijd doet het toch wel een beetje pijn, hoe het eruit ziet. Ik heb daar zoveel lol en energie in gestopt en nou is dat allemaal in het niets opgegaan. Er is niets fysieks meer herkenbaar. Ik heb alleen nog maar het gevoel van hoe het was.”

En dan moet hij lachen om wat hij vorige week nog zag. “Ik fietste er langs en zag op een stukje parkeerplaats voor aan de weg dat de waterafvoer helemaal verstopt was na zware regenval. Dat is het laatste stukje dat van mijn tuin over is. Ik dacht toen: ‘Zal ik er even langsgaan en het oplossen, maar ik heb het niet gedaan. Die afvoer raakt heel makkelijk verstopt en ik weet precies hoe je dat moet aanpakken. Er lag een grote plas, maar niemand kijkt ernaar. Dus ik heb het ook zo maar gelaten. Die afvoer is echt het laatste wat nog over is van mijn tuin.” 

Fata Morgana, Monster
En de documentaire natuurlijk. De documentaire ‘ de laatste kouwe tuinder  van het Westland’ is zaterdag 30 oktober te zien in Fata Morgana, Choorstraat 99 in Monster. De voorstelling begint om 20.30 uur. De zaal gaat om 20.00 uur open. De toegangsprijs is € 10,00 (inclusief kop koffie of thee). Kaarten reserveren bij Nico Meijer (06-30125205) of via nico@fata-monster.nl

Publicatiedatum: