Tholen - Na enkele jaren voor zichzelf en voor Nederlandse bedrijven werkzaam te zijn geweest, schoof Hans Koopmans zijn werkplek een flink eind naar het oosten op. Toen hij van baan wilde switchten, bleef zijn vizier op Duitsland gericht.
Hans komt uit de grensstreek met Duitsland (Venlo), dus had al behoorlijk wat feeling met de Duitse cultuur. Eenmaal aan het werk bleken er meer verschillen dan verwacht. “Het verraste me nog hoe erg Duitsland overloopt van de regelgeving. Er zijn zoveel regeltjes en medewerkers worden daar erg op afgerekend. Dat remt het eigen initiatief nogal af en maakt dat processen vaak trager verlopen dan voorzien.”
Werken op een megaproject
In het Duitse AGF-circuit lopen vele Nederlanders rond. Hans startte afgelopen maart bij Scherzer Gemüse en werd daar medeverantwoordelijk voor de locatie in Dinkelsbühl, waar ze 8 hectare tomaten, 2 hectare mini-komkommers en in de nabije toekomst ook 5 hectare sla en kruiden op water gaan telen. Een megaproject waarbij ze de nieuwste en grotendeels Nederlandse technologie inzetten.
“Als ik de bouwplaats oploop, dan kan ik meestal wel Nederlands of zelfs Limburgs spreken. Ook op beurzen en evenementen tref ik veel Nederlanders. Naast kennis en ervaring brengen ze ook een nieuwe manier over hoe je bedrijven kan aansturen en dat wordt denk ik wel gewaardeerd in Duitsland. Nederlanders zijn over het algemeen opener, flexibeler en durven creatief te zijn. Niet academische titels, maar resultaten tellen, ook niet ‛bevel is bevel’, maar samen gaan we er wat van maken.”
Samen eten, dat is dan weer in Duitsland veel belangrijker dan in Nederland. “Voor een lunch nemen ze echt de tijd. Geen snel broodje kaas, maar een heerlijke schnitzelmaaltijd, dus dat is altijd wel genieten.”
Hands-on-mentaliteit
Voordat Hans de overstap naar het in Zuid-Duitsland gelegen Scherzer maakte, was hij 6 jaar lang bedrijfsleider bij het Oost-Duitse bedrijf Wittenberg Gemüse. “Ik werd aangetrokken om de kas van 15 hectare tomaten te organiseren. Dat was vrij snel op orde. Daarna breidde Wittenberg uit met 7,5 hectare paprika en 8,5 hectare aardbeien. Daar komt nog 9 hectare kas en 20 hectare tunnels bij. Door die sterke groei, kwam ikzelf steeds verder van de werkvloer af te staan en was op den duur teveel met het grote geheel, huisvesting en bouw bezig in plaats van het opleiden en begeleiden van mensen in de praktijk. Dat was uiteindelijk niet wat ik wilde.”
De meer hands-on-mentaliteit kon hij kwijt bij zijn nieuwe werkgever Scherzer. “Dit is ook een gigantisch bedrijf met totaal 35 hectare en eigen verkoop, maar de eigenaren staan zelf dagelijks met de ‘poten in de klei’, gewoon sjouwen, sjouwen, sjouwen. Dat sprak me wel aan.”
Gemütlich
Qua bedrijfscultuur ervaart Hans weinig verschillen. “Het zijn allebei teeltbedrijven die zelf rechtstreeks handelen met groothandels en supermarkten en daarmee de keten verkorten. Dat maakt de bedrijven ook krachtig. De manier van handelen verschilt natuurlijk wel, maar als ik kijk naar de kassen, die moeten renderen en daar draait het om snel en efficiënt werken. Bij Wittenberg werkten vooral Poolse mensen en bij Scherzer Roemeense, maar daartussen merk ik ook geen verschil. Om goed samen te werken maakt het niet uit waar iemand vandaan komt, maar wel hoe je met elkaar omgaat. Positiviteit rendeert, wanneer je mensen waardering geeft, krijg je daar veel voor terug.”
Qua leefomgeving zijn er wel behoorlijk wat verschillen tussen het Oosten en Zuiden. “Op het werk zijn de mensen allemaal even aardig en toppers, maar in de gewone omgang gaat het er in Oost-Duitsland minder vriendelijk aan toe dan in het Zuiden. Daar is het rijker, chiquer, meer gemütlich.”
Avontuur
Op een korte uitstap na werkt Hans al heel zijn leven in de AGF-sector. Voordat hij het Duitse avontuur aanging, werkte hij voor het Limburgse BioVerbeek. In de periode daarvoor werkte hij bij diverse spelers in de AGF-sector op het veilingterrein van Zon en had zelf enige jaren een AGF-speciaalzaak. Zijn thuisbasis, waar zijn vrouw en kinderen wonen, blijft Venlo, maar qua werk prefereert hij Duitsland. Toen hij na zijn jaren bij Wittenberg Gemüse toe was aan een nieuwe uitdaging, twijfelde hij niet om het dichter bij huis te gaan zoeken. “Mijn vizier is echt op Duitsland gericht en ik ben dan ook heel blij dat ik aan de slag kon bij Scherzer."
Dit artikel verscheen eerder in editie 4, 35e jaargang van Primeur. Zie hiervoor www.agfprimeur.nl.