Aruba is een klein eiland in het Caribisch gebied, dicht bij de kust van Venezuela. Met een temperatuur van ongeveer 28 graden Celsius, weinig regen en een lokale voedselproductie van slechts 0,04% loopt het eiland risico op hongersnood.
"Het meeste voedsel wordt geïmporteerd en de internationale prijzen stijgen," zegt Ingela Lacle. Ze is geboren op Aruba en werkt hard aan het onderwijzen van mensen op het eiland over het gevaar op hongersnood. Als gevolg van Covid-19 nemen meer mensen haar serieus.
Peperduur
Covid heeft alles veranderd voor Ingela Lacle. Mensen hadden weinig kennis over wat er kan gebeuren als ze niets doen aan de voedselproductie op Aruba. Voor de pandemie werd ze vaak niet serieus genomen door mensen op het eiland. Ze werd uitgelachen. Er waren momenten dat ze het wilde opgeven en het eiland wilde verlaten om ergens te gaan wonen waar ze haar wel serieus zouden nemen.
"Ik spreek al meer dan 5 jaar over mijn zorgen," deelt Ingela. "Ik teel al 16 jaar lang mijn eigen groenten en fruit en heb veel kennis opgedaan over telen op kleine schaal."
Ze vertelde de inwoners dat voedsel onbetaalbaar wordt op dit kleine eiland als er geen actie wordt ondernomen. "Onthoud dat slechts 0,04% lokaal wordt geteeld. Dat is verschrikkelijk voor een klein eiland dat bijna overbevolkt is en waar steeds minder ruimte beschikbaar is voor tuinbouw."
Zelf telen
In 2019, tijdens het symposium over duurzame ontwikkeling in Aruba, deelde Ingela Lacle haar zorgen over de kwetsbaarheid van Aruba voor hongersnood. Ook vertelde ze dat het belangrijk is dat mensen hun eigen voedsel gaan telen op kleine oppervlaktes, dan wel thuis of in gemeenschappelijke tuinen.
Na haar presentatie ontmoette Ingela de minister van onderwijs, wetenschap en duurzame ontwikkeling, Armando Rudolfo Lampe (Rudy Lampe), om met hem te praten over de start van kleine kassen op scholen.
De eerste school die begon was de school San Antonio. De kinderen krijgen daar onderwijs over de bodem, groei, ziektes en zorg voor planten in Aruba. "Het klimaat in Aruba is bijna woestijnachtig. De leerlingen krijgen verschillende zaden om te platen en zodra ze ontkiemen en sterk genoeg zijn, planten ze ze in verhoogde bedden," legt ze uit.
Corona
Toen ook in Aruba mensen met Covid-19 besmet raakten, kwam er een lockdown, werden alle scholen gesloten en gingen veel zaailingen en planten dood. Leraar Corinna Franken Boekhoudt van de school San Antonio bleef doorgaan. "Ze ging tegen alles in om zoveel mogelijk planten te redden. Toen de scholen weer opengingen en de leerlingen weer konden helpen, kwam alles langzaam weer op gang en met succes."
Ingela Lacle merkte op dat als er meer kleuren werden toegevoegd in de kas er ook meer interesse kwam. "Naast rode tomaten voegde ik verschillende groottes en kleuren tomaten toe. Hetzelfde deed ik met paprika, radijs, komkommers, maïs, bieten, sla, okra, boerenkool, broccoli, etc."
Start bij scholen
Op indirecte wijze leert ze de leerlingen dat de variëteit aan versproducten groter is dan wat ze normaal gesproken in de lokale supermarkten zien en dat ze niet bang moeten zijn om iets uit te proberen wat in de lokale supermarkt niet te vinden is. "Hoe jonger ze zijn als ze beginnen met het telen van hun eigen voedsel, hoe sneller we hongersnood tegen kunnen gaan. Ze ervaren nu dat we verschillende soorten groenten en fruit kunnen telen op het eiland. Veel bekende wintergroenten passen zich goed aan aan ons woestijnklimaat."
Ingela is nog niet klaar. Haar lijst is lang. "Dit is pas het begin," zegt ze. Naast scholen is ze bezig met een groenten en fruittuin bij het lokale weeshuis en centrum voor tienermoeders. "We leren jonge moeders dat ze hun eigen voedsel kunnen telen. Ik ben ervan overtuigd dat de meest kwetsbaren in de gemeenschap dit het meest nodig hebben."
Een van haar volgende projecten is een voedseltuin bij de lokale bibliotheek. "Een deel is voor de school die ernaast ligt en een ander deel voor de bezoekers van de bibliotheek. Ze kunnen er zitten, genieten en meer te weten komen over planten."
Er zijn veel dingen gaande, maar ze wil heel graag een verschil maken. We gaan nog meer van haar horen. "Het ergste was dat ik niet serieus werd genomen. Maar dat is nu voorbij, we kunnen nu stappen gaan zetten."
Voor meer informatie:
Ingela Lacle
ingelajc@hotmail.com