Schrijf je in voor onze dagelijkse nieuwsbrief om al het laatste nieuws direct per e-mail te ontvangen!

Inschrijven Ik ben al ingeschreven

U maakt gebruik van software die onze advertenties blokkeert (adblocker).

Omdat wij het nieuws gratis aanbieden zijn wij afhankelijk van banner-inkomsten. Schakel dus uw adblocker uit en herlaad de pagina om deze site te blijven gebruiken.
Bedankt!

Klik hier voor een uitleg over het uitzetten van uw adblocker.

Meld je nu aan voor onze dagelijkse nieuwsbrief en blijf up-to-date met al het laatste nieuws!

Abonneren Ik ben al ingeschreven

"Teler is zwakste schakel in ToBRFV-keten"

In januari 2019 werd bekend dat het Tomato brown rugose fruit virus in Italië was gevonden. Walter Davino, hoogleraar plantenzieken aan de Universiteit van Palermo, vreesde toen al voor catastrofale gevolgen en die vrees is uitgekomen. De hoogleraar ziet dat in Italië de situatie niet echt onder controle is en dat telers, door niet alle informatie te delen, het vinden van oplossingen frustreren.

Prof. Walter Davino

“Momenteel zijn er geen doeltreffende oplossingen voor dit virus. De zaadbedrijven en teeltbedrijven hebben zich verenigd in de strijd tegen de verspreiding van besmet zaad, maar het is voorgekomen dat het virus met Nederlandse tomaten is meegereisd. Telers doen er alles aan het virus buiten te houden en de kosten van de extra analyses worden door hen in rekening gebracht.

Preventie is en blijft vooralsnog het meest doeltreffende middel in de strijd tegen dit virus, met name vroegtijdige diagnose door erkende laboratoria. Een diagnosesysteem op afstand zou het mogelijk maken om nog dezelfde dag over de uitslag te beschikken, waarbij de analyse op het teeltbedrijf wordt uitgevoerd”, zegt de hoogleraar. 

De zwakke schakel in de keten blijft volgens de hoogleraar de teler. Het gebeurt volgens hem namelijk vaak dat de teler in contact komt met het virus, dat op het bedrijf is achtergebleven in de resten van een vorige oogst. Een ander probleem is de verspreiding van het virus van kas naar kas en van bedrijf naar bedrijf via de medewerkers. Tenslotte is er nog de verspreiding via hommels.

“Bij veel bedrijven ontbreken de basiselementen van de preventie en op dit moment heb ik geen behoefte om me uit te spreken over resistente rassen. De tijd en de markt zullen ons leren of we op de goede weg zijn. Ik denk dat we nog twee of drie jaar moeten leven met dit probleem, maar ik hoop natuurlijk dat het tegendeel bewezen zal worden.”

De professor vindt het jammer dat de sector niet alle informatie deelt. "Het bewijs hiervan is dat wij niet zijn aangesproken door de bedrijven die het probleem hadden, omdat zij vreesden voor de gevolgen. Dit is een houding waar ze niets mee op zijn geschoten, omdat er geen maatregelen bestonden en niet bestaan. Integendeel zelfs. Door het probleem voor ons als onderzoekers verborgen te houden, heeft het virus zich kunnen verspreiden en nu zijn het diezelfde bedrijven die de hoogste prijs betalen”, besluit professor Davino.

Publicatiedatum: