“Als we zo doorgaan, is er over dertig jaar nog geen put”

Tholen - De discussies over de capaciteit van diepteboringen kunnen worden opgelost door een keer diep te gaan boren, vindt Léon Lankester van het Agro AdviesBuro. Overleggen met internationale experts, zoveel mogelijk riscicobeperkende informatie zoeken en boren! “Anders is er over dertig jaar nog geen put.” Het was best een positief jaar voor Léon Lankester van het Agro AdviesBuro. “De aardwarmtebronnen in Nederland draaien steeds beter met als climax de bron van Green Well Westland. En van de 32 SDE+-aanvragen zijn er zo’n 27 beschikt. Die hebben het budget redelijk opgeslokt en de windprojecten behoorlijk in de weg gezeten”, lacht hij. Maar er is nog behoorlijk wat te verbeteren, vooral op het gebied van diepteboringen. “Geologen verschillen van mening over de capaciteit daarvan. Daarom worden de subsidies er nu niet voor toegekend en gebeurt er niets. Als we zo blijven denken, is er over dertig jaar nog geen put”, pleit Lankester.

Een voorbeeld daarvan is de Oudcampsepolder. Onder de naam GeoPower Oudcamp hebben zeven glastuinbouwbedrjiven zich verenigd, die graag 3900 meter diep willen boren. Er is niet voldoende subsidie toebedeeld om de diepeboring mogelijk te maken en nu wordt gezocht naar oplossingen. Maar naast de subsidie speelt ook de SEI een belangrijke rol. Die verzekering is bedoeld voor misboringen. Lankester: “De SEI gaat binnenkort weer open, maar daarin wordt maar één put gedekt. En met maar één gedekte put wil de bank niet financieren.” Lankester vervolgt: “Aardwarmte is altijd een risico. Maar als je op 4000 meter geen warm water vindt, kun je de put gebruiken om het er op minder diep niveau uit te halen. De tweede put hoeft dan ook niet zo diep te zijn. Mocht zo'n diepe put wel slagen, dan kunnen we met de hoge vermogens enorme stappen in de verduurzaming maken.”

 

Om het risico op een misboring te beperken, moet zoveel mogelijk informatie over de omgeving en grond verzameld worden. Daar is Agro AdviesBuro samen met initiatiefnemers en geologen druk mee bezig. Niet alleen door eigen onderzoek, maar ook door zoveel mogelijk bestaande informatie op te snorren. “In de buurt van Oudcamp liggen zes boorputten van de NAM, waarvan veel data en interpretaties zijn. Zowel Staatstoezicht op de Mijnen, TNO als de NAM hebben veel kennis over de ondergrond, maar die kennis is niet openbaar beschikbaar. Er wordt dus met deze partijen driftig onderhandeld om zoveel mogelijk data te verkrijgen. Te ruilen bijvoorbeeld tegen informatie die wij inwinnen bij het boren van de nieuwe put. Zo kunnen we elkaar helpen. ”Als externe adviseurs eventueel om het plecht over de capaciteit te beslechten, verwijst hij naar het buitenland. “In Duitsland en Frankrijk zijn ze al veel verder met aardwarmte. Hopelijk dat we met die kennis partijen kunnen overtuigen.”

 

Ook in het vergunningstraject is volgens Lankester nog het een en ander te verbeteren. “De opsporingsvergunningen worden veel zwaarder beoordeeld dan voorheen. Tijdens de aanvraag moet er al een compleet plan klaarliggen, ook over wie je gaat begeleiden. Maar de projecten hebben een lange voorbereidingstijd van soms wel twee jaar. Dan zit een investeerder vast aan een partij van twee jaar geleden. En dat terwijl de markt enorm in ontwikkeling is en er talloze nieuwe begeleidingsbedrijven bijkomen.”

Aftoppen

Over het aftoppen van de volllast-uren en de subsidiabele capaciteit is Lankester kort. “Deze aftopping is slecht voor de ontwikkeling van aardwarmte en houdt de rem erop. Ik nodig Minister Kamp graag uit om uit te leggen waarom (diepe) aardwarmte de goedkoopste manier van verduurzaming is in tegenstelling tot bijvoorbeeld de windenergieprojecten".

Voor meer informatie: