Vertical farms lijken het Walhalla te zijn voor de teelt. Het telen van gewassen in het perfecte klimaat (dat nooit verandert), het hele jaar door. Een continue productie van constante kwaliteit. En dan het liefst in meerdere lagen boven elkaar. Of zijn vertical farms misschien toch niet de Heilige Graal die ze lijken?
Tegenslagen
Alle nieuwe ontwikkelingen hebben zo hun kinderziekten. En de eerste vertical farmingbedrijven hadden te maken met een behoorlijk aantal tegenslagen, waardoor sommige bedrijven moesten sluiten door technische problemen, hoge kosten en teleurstellende verkoopresultaten. En toch blijft het aantal nieuwe vertical farms flink groeien. De laatste twee jaar zijn ten minste 200 nieuwe vertical farms opgezet: een trend die Jan van Kuijk, senior productspecialist bij Enza Zaden, verwacht te blijven zien.
Continue monitoring en aanpassingen
Dit is omdat de sector zich snel ontwikkeld: "TL-verlichting is vervangen door efficiëntere LED-verlichting en bedrijven hebben, samen met belichtingsspecialisten, verschillende lichtrecepten ontwikkeld die precies zijn afgestemd op bepaalde gewassen," vertelt Anh Nguyen, portfoliomanager sla & andijvie bij Enza Zaden.
"In de derde ontwikkelingsfase zien we op maat gemaakte lichtrecepten en gewasmanagement op afstand. Door middel van sensoren, vision technology, smartphones en apps kan het teeltproces in principe van overal ter wereld gemonitord en beheerd worden, 24 uur per dag". Ze verwacht dat de technologie steeds goedkoper wordt en dat de oogst steeds groter zal worden, zodat vertical farms hun kosten kunnen verlagen en kunnen concurreren met conventionele teeltbedrijven.
Populair in het Oosten
Deze laatste ontwikkeling zal waarschijnlijk wat langer duren in Europa dan in het Oosten, waar landen zoals Taiwan, Singapore, China en Korea al erg enthousiast zijn over vertical farming. "In Japan en Taiwan hebben consumenten een grote behoefte aan verse groenten die schoon en veilig zijn. Door de hoge levensstandaard hier zijn consumenten bereid om goede prijzen voor deze producten te betalen," legt Jasper den Besten, docent aan de HAS University of Applied Sciences in Den Bosch en bestuurslid van de wereldwijde actieve Association for Vertical Farming.
"Daarnaast richten deze landen zich heel erg op nieuwe technologieën. Daarom is het ook niet gek dat vertical farming in deze landen zo populair is. In Japanse steden zijn er al 200 teeltfaciliteiten en in Taiwan zijn er ongeveer 100. Dit is samen meer dan in de rest van de wereld."
In Noord-Amerika vinden vooral investeerders en marketeers het concept interessant, en de interesse uit Europa ligt hier ergens tussenin, volgens Den Besten. "Voor Europese landen is de kostprijs op dit moment nog te hoog, maar de consistente kwaliteit die je kunt bereiken met vertical farming is wel heel interessant. Supermarkten houden namelijk niet van de wisselende productkwaliteit die geassocieerd wordt met conventionele productiemethoden."
Vertical farming bij Enza Zaden
De kostprijs voor telers (overal ter wereld) moet verlaagd worden. Alle experts zijn het hierover eens, en Enza Zaden wil hier graag bij helpen. "Zaadbedrijven hebben hun rassen altijd geselecteerd onder wisselende klimaat- en lichtomstandigheden," legt van Kuijk uit. "In een vertical farm zijn deze omstandigheden in principe altijd hetzelfde, Om te weten hoe de variëteiten zouden presteren onder dergelijke omstandigheden, moeten ze ook getest worden in deze omstandigheden. Dus dat is ook wat we doen. En we zien nu al dat dit resulteert in andere keuzes dan in het selectieprogramma voor conventionele teeltmethoden."
Bladgroenten achter de glazen muur
Young Han, gebiedsmanager Japan & Korea, kwam dit jaar een nieuw fenomeen tegen in de metrostations van Seoul: slafabrieken achter glazen muren, met machines zodat hongerige reizigers lokaal geteelde, automatisch geoogste en vers verpakte sla uit de muur kunnen halen. Iedere dag zien miljoenen reizigers hoe de sla onder LED-lichten groeit en hoe ze automatisch geoogst en verpakt worden. Wellicht is dit ook een goed idee voor de lange gangen op Schiphol?
