Aardbeien groeien in de professionele teelt niet alleen meer buiten op de grond, maar steeds vaker ook een etage hoger op zogenaamde stellingen. Ziet het er niet smakelijk uit zoals de sappige aardbeien op circa één meter hoogte aan beide kanten van de plantengoot naar beneden hangen? En het maakt daarbij ook nog eens het werk van de arbeiders makkelijker, schrijft 'Das Grüne Medienhaus'. Want Duitse aardbeien worden nog steeds zorgvuldig met de hand geplukt.
Foto: Das Grüne Medienhaus
Aardbeienteelt heeft in Duitsland een lange traditie. Er zijn familiebedrijven die reeds in de derde of vierde generatie het smakelijke fruit telen. Nog altijd wordt een groot deel van het werk met de hand gedaan. "Er is nog geen machine die het lukt om de kwetsbare aardbeien zonder ze te beschadigen te oogsten “, legt Ludger Linnemannstöns uit, aardbeienteeltdeskundige bij het Landbouwschap Nordrhein-Westfalen. Alleen de mens lukt het om de rijpe aardbeien voorzichtig in de schaaltjes te plukken.
Stellingteelt – zo heet de aardbeienteelt op goten die door middel van steunen op een hoogte van circa één meter staat. De aardbeien groeien daar in kunststof bakken die met speciaal substraat, vergelijkbaar met potgrond, gevuld zijn. Een foliedak beschermt de planten tegen regen en te veel zon. De aardbeien hangen schoon en welgevormd langs de zijkanten van de stellages naar beneden.
De voordelen liggen voor de hand
Voor de arbeiders is het natuurlijk veel meer ontspannen om hier te oogsten dan op de grond in het veld: het is schoon, droog en men kan hierbij rechtop staan. Aan de moderne teeltmethode hangt echter ook een prijskaartje: om over te stappen op stellingteelt moet de aardbeienteler investeringen van circa 300.000 euro per hectare doen.
Een deskundige van het testcentrum tuinbouw in Köln-Auweiler meldt dat inmiddels ondanks de hoge kosten al circa 10 procent van de aardbeien niet meer op grondniveau groeien - de voordelen wegen op tegen de kosten. Binnen uiterlijk tien jaar, zo is zijn prognose, zal het aandeel op 30 procent liggen. Andere landen doen het al voor: in Groot-Brittannië groeit 40 procent van de geoogste aardbeien reeds op stellingen, net als 60 tot 70 procent van de aardbeien in Nederland.
Geen verschil in smaak
Op de stellingen groeien dezelfde rassen als in de volle grond. "Er wordt altijd over gediscussieerd of de aardbeien van de ene teeltmethode beter smaken dan die van de andere teeltmethode“, zegt Ludger. Hij zelf kan daarbij echter geen verschil vaststellen. Bepalend voor het aroma is veelmeer het oogsttijdstip: aardbeien die volledig rijp geoogst worden en veel zonlicht kunnen tanken, smaken natuurlijk intensiever dan degenen die te vroeg geoogst worden. Dat is het grote voordeel van Duitse aardbeien die in de regio geteeld worden en maar korte afstanden tot aan de winkel af hoeven te leggen.
Grotere oogst en langere houdbaarheid
Naast de aangename plukhoogte biedt de teelt op stellingen verdere voordelen. Terwijl aardbeienakkers elke één tot twee jaar naar nieuwe grond moeten verhuizen, kunnen stellingen op dezelfde plaats blijven - men verwisseld gewoon alleen het substraat. Ook de opbrengst is dubbel zo hoog. "Dat betekent dat de teler minder ruimte nodig heeft om dezelfde hoeveelheid te oogsten“, legt Ludger uit. De planten van water en voedingsstoffen voorzien gebeurd naar behoefte via druppelirrigatie. Overtollig water loopt via de goten weer weg en wordt hergebruikt.
De stellingteelt is ook duurzaam vanwege het hoge aandeel aan verkoopbare aardbeien. Zo komen door vogels aangevreten aardbeien, evenals schade door regen, wind en temperatuurschommelingen onder het foliedak niet voor. En omdat de aardbeien niet op de grond liggen, zijn aardbeien uit stellingteelt vaak ook nog beter houdbaar.